YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/17451
KARAR NO : 2023/16787
KARAR TARİHİ : 04.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yerel Mahkemece 06.11.2014 tarih 2014/123 Esas, 2014/132 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun ( 5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen hakaret suçundan, 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı kararları verilmiştir.
2. (1) numaralı bentte tarih ve sayısı belirtilen kararın katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 25.11.2020 tarih, 2017/18005 Esas, 2020/18045 Karar sayılı ilamı ile uzlaşma hükümleri bakımından Kanun değişikliği nedeniyle sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesi gerektiğine yönelik gerekçeyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Bozma üzerine karar başlığında tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen hakaret suçundan, 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı kararları verilmiştir.
4. Tebliğname’de sanıklar hakkında kurulan hükümlerin onanması yönünde görüş bildirilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin sanıkların hakaret suçundan cezalandırılması gerektiğine, Mahkeme kararının usul ve Yasa’ya aykırı olduğuna, vesaireye yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanıklar ile katılan arasında olay günü başlayan tartışmada; tarafların birbirlerine sinkaflı sözlerle hakarette bulundukları, hakaretin karşılıklı olması sebebiyle sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Aşağıda belirtilen gerekçe çerçevesinde Tebliğname’deki onama düşüncesine iştirak olunmamıştır.
2. Sanıkların yargılama konusu eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 125 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 30.10.2014 tarihli sorgular olduğu, yine uzlaşma için ilk teklifin yapıldığı tarihten, uzlaştırma raporunun düzenlenerek uzlaştırma bürosuna verildiği tarihe kadar geçen durma süresi de dikkate alındığında sorgu tarihlerinden itibaren temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.04.2023 tarihinde karar verildi.