Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2022/17360 E. 2023/10805 K. 20.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/17360
KARAR NO : 2023/10805
KARAR TARİHİ : 20.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret

Sanık hakkında kurulan hükümlerin, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararıyla sanık hakkında
A. Görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesi uyarınca beraatine,

B. Hakaret suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesi uyarınca beraatine, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyiz istemi, gereğinin yapılması vesaire; ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Şikâyetçi polislerin, bir erkek ve bir kadının inşaata girdikleri ihbarı üzerine inşaata gittikleri, sanık ve kadından kimliklerini istedikleri, kadının kimliğinin olmaması nedeniyle suça maruz kalmış olabileceğini düşünerek ailesine teslim etmek için ekip aracına davet ettikleri, bunun üzerine sanığın kadını ”Git buradan.” diyerek uzaklaştırmaya çalıştığı, şikâyetçi polislere tekme ve yumrukla vurduğu ayrıca “A..na koyduğum çocukları, sizin a.. si..yim, bırakın lan beni.” diyerek sinkaflı küfürler ettiği, bıçak çıkarıp “Sizin gibi polisleri yaşatmayacağım.” diyerek bıçağı salladığı, cep telefonunu suratlarına fırlattığı, bu suretle sanığın görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarını işlediği iddia edilmiş, Yerel Mahkemece ”Sanığın görevli memura direnmesinin söz konusu olmadığı, durumu babasına bildirmek istediği, katılanların buna izin vermedikleri ve direnme suçunun yasal unsurlarının olayda gerçekleşmediği ayrıca katılanlara hakaret ettiğine dair mahkumiyetine yetecek derecede, şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı.” gerekçesiyle atılı suçlardan beraat kararı verilmiş.
IV. GEREKÇE
A. Görevi Yaptırmamak İçin Direnme Suçu Yönünden
Katılan ve diğer şikâyetçi polislerin aşamalarda sanığın ekip aracına binmemek için direndiği, atılı tehdit sözlerini söylediği ve bıçak çıkarıp savurduğuna ilişkin istikrarlı beyanda bulunmaları, suça konu bıçağın ele geçirilmesi, diğer katılanlar … ve …’in sanığın bıçağı savurması sonucu yaralandıklarının adli raporlarla sabit olması, savunma tanıkları … ve …’nın beyanlarından sanık etkisiz hale getirildikten sonra yaşanan olaylara şahit olduklarının anlaşılması, olay tarihli tutanak, emanet eşya makbuzu, olayın oluş şekli ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında sanığın cebir ve tehdit etmek suretiyle üzerine atılı görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediği ve mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yerinde görülmeyen gerekçeyle beraat kararı verilmesi, hukuka aykırı görülmüştür.
B. Hakaret Suçu Yönünden
Katılan ve diğer şikayetçi polislerin aşamalarda sanığın atılı hakaret sözlerini söylediğine ilişkin istikrarlı beyanda bulunmaları, sanığın soruşturma aşamasında müdafii huzurunda alınan ifadesinde polislerle karşılıklı küfürleşme olduğuna ilişkin tevilli ikrar içeren beyanda bulunması, olay tarihli tutanak, olayın oluş şekli ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında sanığın üzerine atılı hakaret suçunu işlediği ve mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yerinde görülmeyen gerekçeyle beraat kararı verilmesi, hukuka aykırı görülmüştür.
C. Kabule Göre de Her İki Suçtan Kurulan Hüküm Yönünden
Sanık hakkında beraat kararı verilirken uygulanan Kanun maddesi gösterilmeyerek 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına aykırı davranılması, hukuka aykırı görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemece verilen karara yönelik katılanın temyiz istemleri yerinde görüldüğünden, hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.02.2023 tarihinde karar verildi.