YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13839
KARAR NO : 2023/22054
KARAR TARİHİ : 04.10.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/2770 E., 2021/1765 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Düzeltilerek esastan ret
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde düzenlenen hakaret suçundan aynı Kanun’un 129 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca ceza vermekten vazgeçilmesine karar verilmiştir.
2. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekilinin istinaf başvurusunun, İlk Derece Mahkemesi kararının hüküm kısmında dayanak kanun maddesi olan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinin yazılmaması hususu, anılan uygulama maddesinin hükme eklenerek düzeltilmesi suretiyle, 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
3. Tebliğname’de; 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesinin birinci fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığı” kararı verilmesi gerekirken “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi nedeniyle hükmün düzeltilerek onanması gerektiği düşüncesi belirtilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, sanık lehine vekalet ücreti verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanık müdafiinin temyiz isteminin vekalet ücreti ile sınırlı olduğu anlaşılmakla hükmün sair yönlerine ilişkin bir karar verilemeyeceği belirlenmiştir.
2. Sanık hakkında açılan kamu davasının yargılaması sonucunda ceza verilmesine yer olmadığı hükmü kurulmuş olması karşısında, Bölge Adliye Mahkemesinin kararı vekalet ücreti yönünden hukuka uygun bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bölge Adliye Mahkemesi kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebebi ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İstanbul 39. Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 24. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.10.2023 tarihinde karar verildi.