YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9349
KARAR NO : 2023/17202
KARAR TARİHİ : 12.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile;
A. Sanık … Hakkında
1.Katılan …’ya yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca neticeten 4.725,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,

2.Katılan …’ya yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ıncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 35 inci maddesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca neticeten 3.150,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
3.Katılan …’ya yönelik hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca neticeten 3.150,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
B. Sanık … Hakkında
Katılan …’a yönelik hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan sanığın temyiz isteğinin, katılan …’ya ait adli muayene raporuna neden olan yaralanmanın inek tepmesi sonucunda meydana geldiğine, …’nın katılan …’ya yönelik vurma eylemini gerçekleştirdiğini belirttiği yer ile katılan …’nın belirttiği yerin çeliştiğine, tanıklar …, … ve katılan …’nın beyanlarına bakıldığında katılan …’ya yönelik vurma eyleminin olmadığına, katılan …’ya yönelik hakaret iddiasının … tarafından doğrulanmadığına, sanık …’nın kendisine yönelik hakaret suçunu işlediği dosya kapsamında sabit iken ceza verilmesine yer olmadığı kararının hatalı olduğuna, şayet bu yönde verilen karar var ise lehine de aynı yönde karar verilmesi gerekeceğine, kabul anlamına gelmemekle beraber gün para cezasının 20,00 TL olması gerektiğine ve re’sen tespit edilecek sebeplerle hükümlerin bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.
2. Katılan vekilinin temyiz isteğinin, sanık hakkında kurulan hükümde alt sınırdan uzaklaşılmadığına ve re’sen tespit edilecek sebeplerle hükmün bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Katılan sanık … ile sanık … arasında önceye dayalı alacak verecek meselesi ve bahçeye hayvan sokma nedenlerinden kaynaklı husumet bulunduğu, olay tarihinde sanık …’ın bahçesine hayvanlarını sokarak otlatan katılan …’ya kızdığı ve adli emanette kayıtlı sopa ile katılan …’ya vurarak yaraladığı, peşinden çocuğunun bağırmasına gelen katılan …’ya da vurmak amacıyla sopayla saldırdığı ancak vuramadığı, eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı, sanık …’ın katılan …’yı peşinden kovaladığı ve iç çamaşırını indirerek “Gel seni sinkaf edeyim.” diyerek hakaret ettiği, …’ın evine gitmesi üzerine bu sefer sanık …’nın katılan …’ın evinin önüne gittiği, katılan …’a yaralama amacıyla taş ve kazma sapını attığı ancak taş ve kazma sapının katılana isabet etmediği ve eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı, sanık …’nın katılan …’a “Pezevenk.” diyerek hakaret ettiği, katılan ve tanık beyanı, adli sağlık raporu ve tüm dosya kapsamından sabit olduğu, Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.

IV. GEREKÇE
A. Katılan …’ın Sanık … Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden Temyizinde
Katılan …’ın sanığın oğlu katılan …’ya adli muayene raporuyla da sabit olan kasten yaralama ve sanığa yönelik de hakaret ve kasten yaralama eylemlerinde bulunması karşısına, sanığın katılan …’a hakaret suçunu işlediği sabit görülerek, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanmasına dair Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanık … ve Katılan … Vekilinin Sanık … Hakkında Kurulan Hükümler Yönünden Temyizinde
Sanığın katılanlar … ve …’ya yönelik kasten yaralama suçunu işlediğinin katılanların değişmeyen beyanları ve adli muayene raporu ile sabit olması karşısında, Mahkemenin inanç ve takdirinde,
Sanık … hakkında katılan …’ya yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden 5237 sayılı Kanun’un 61 nci maddesinde belirtilen ilkeler dışında 3 üncü maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi de gözetildiğinde cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesine dair Mahkemenin inanç ve takdirinde,
hukuka aykırılık görülmemiştir.
Ancak,
1.Sanığın aşamalardaki savunmalarında katılan …’ya yönelik hakaret suçlamasını kabul etmemesi, tanıklar …, …’nin görgüye dayalı bilgilerinin olmaması ve katılanın oğlu …’nın sanığın iç çamaşırını indirerek “Gel seni sinkaf edeyim.” diyerek hakaret ettiğini görmediği ve duymadığını belirtmesi karşısında; sanığın üzerine atılı hakaret suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine, yasal olmayan ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2.Kabule göre de;
a) Sanığın katılan …’ya yönelik hakaret suçunu, iç çamaşırını indirerek “Gel seni sinkaf edeyim.” diyerek gerçekleştirdiği şeklinde kabul edilen eylemin, 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek hakaret suçundan hüküm kurulması,
b) Hakaret suçunun karşılıklı olarak işlendiğinin kabul edilmesi karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanmaması,
c) Hakaret eyleminin gerçekleştiği yer tespit edilerek, sonucuna göre hakaret suçundan verilen cezada, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin dördüncü fıkrasına göre artırım yapılıp yapılmayacağının tartışılmaması,

d) (c) bendinde yer alan bozma sebebine uyulup sonucuna göre hakaret suçunda 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin dördüncü fıkrasının uygulanmaması halinde;
17.10.2019 gün ve 7188 sayılı Kanun’un 24 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanun’la eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren hakaret ve kasten yaralama suçları yönünden; Anayasa’nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 7 ve 5271 sayılı Kanun’un 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunduğu belirlendiğinden karar bu yönüyle hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
A. Sanık … Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına karşı katılan … tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına karşı sanık ve katılan vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.04.2023 tarihinde karar verildi.