YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9029
KARAR NO : 2023/16510
KARAR TARİHİ : 27.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararıyla sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 53 ve 58 inci maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; atılı sözleri katılan ile şahsi husumeti nedeniyle söylediğini, görevi nedeniyle söylemediğini, yeterli araştırma yapılmadığını ve bu nedenle kararın temyiz edilmesi gerektiğine vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, olay tarihinde başka bir soruşturma kapsamında … T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’ndan Ses ve görüntü bilişim sistemi (SEGBİS) ile şikâyetçi sıfatıyla alınan beyanında, şikâyetçi …’ye yönelik “… beni yönlendirerek bazı işlere girmemi ve bana vaatte bulunarak başıma hiçbir şey gelmeyeceğini söylemesine rağmen sözünün arkasında durmamıştır, bu nedenle ben …’nin hain bir Cumhuriyet Savcısı olduğunu düşünüyorum.” şeklinde hakaret içerikli sözler söylediği, sanığın savunması, katılanın beyanı, ihbar müzekkeresi ve tüm dosya kapsamı bütün olarak değerlendirilerek Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
Sanığın temyiz sebepleri ve sair yönlerden yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1. 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca gıyapta hakaret suçunun oluşması için en az üç kişi ile ihtilat edilerek işlenmesinin gerektiği, somut olayda sanığın başka bir soruşturma kapsamında SEGBİS ile şikâyetçi sıfatıyla alınan beyanında, şikâyetçi …’ye yönelik atılı hakaret içerikli sözleri söylediği, iki kişinin huzurunda söylenmesi nedeniyle en az üç kişiyle ihtilat unsurunun gerçekleşmediği gözetilmeden, yerinde görülmeyen gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2. Kabule göre de; 7188 sayılı Kanun’un 24 üncü maddesiyle değişik, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde “Basit Yargılama Usulü” düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanun’la eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suç yönünden; Anayasa’nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 7 inci ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
27.03.2023 tarihinde karar verildi.