YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8744
KARAR NO : 2023/17435
KARAR TARİHİ : 25.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkeme kararı ile sanık hakkında;
1. Hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, dördüncü fıkrası, 29 uncu maddesi ile 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 5.320,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
2. Kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (c) bendi ile 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 4.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteğinin, hakaret ve kasten yaralama suçlarından verilen adli para cezalarını temyiz etmek istediğine ve resen tespit edilecek nedenlerle hükümlerin bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılanın memur olarak görev yaptığı … PTT şubesine sanığın babası ile birlikte telefon ve elektrik faturalarını ödemek için geldikleri ancak mükerrer ödeme yapılması nedeniyle aralarında çıkan tartışmada sanığın katılana yönelik “Memur oldunuz g…tünüz mü kalktı, hepinizi sinkaf ederim.” demek suretiyle hakaret ettiği ve yüzüne yumruk atmak suretiyle kasten yaraladığı iddiasıyla sanık hakkında hakaret ve kasten yaralama suçlarından açılan davada sanığın atılı suçları işlediği Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
2. Sanığın atılı suçlamaları kabul ettiği anlaşılmıştır.
3. Katılanın aşamalardaki beyanları uyumludur.
4. Tanıklar, …’nin beyanları ile katılan hakkında alınan adli rapor dosya içinde mevcuttur.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığın kabulü, katılanın aşamalardaki uyumlu ve istikrarlı beyanları ile katılan hakkında alınan adli rapor içeriğine ve tanık …’nin beyanlarına göre sanığın atılı suçları işlediğine dair Mahkemenin inanç ve takdirinde, sanığın adli sicil kaydı incelendiğinde, sanığın geçmişteki hali ile dosyaya yansıyan kişilik özellikleri dikkate alındığında tekrar suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaat edinilmediğinden, sanık hakkında, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı uygulanmaması yönünde ve sonuç cezanın adli para cezasına ilişkin olması nedeniyle hakkında 5237 sayılı Kanun’un 50 nci ve 51 inci maddesinin uygulanmasına yer olmadığına dair, Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır.
B. Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1. Katılanın haksız tahrik olarak nitelendirilen eylemlerinin ne olduğu açıklanmadan ve kabule göre de, hakaret suçuna ilişkin özel hüküm olan ve daha lehe düzenlemeler içeren 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesi yerine, aynı Kanun’un genel tahrike dair 29 uncu maddesinin uygulanması,
2. Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükümde haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına karşın; kasten yaralama suçundan kurulan hükümde haksız tahrik hükmü uygulanmayarak çelişki oluşturulması,
3. 28.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanun’un 81 inci maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106 ıncı maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca, adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebilecek olması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Nedenleriyle hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.04.2023 tarihinde karar verildi.