YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7955
KARAR NO : 2023/16129
KARAR TARİHİ : 15.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 nci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 125 nci maddesinin dördüncü fıkrası, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteğinin; sanığın psikolojik rahatsızlıkları bulunan bir kişi olduğuna, olaygünü maddi durumunun da elvermemesi sebebiyle ilaçlarını kullanmadığından ve katılanın olumsuz davranışlarından dolayı sinirlenip kendisini kaybettiğine, sanığın katılana yönelik husumeti ve suç işleme kastının olmadığına, söylediği sözlerin iradi bir davranışın ürünü olmadığına, sanığın cezai ehliyetinin tam olduğuna ilişkin raporun maddi gerçeklikle bağdaşmadığına, Adli Tıp Kurumundan rapor alınması gerektiğine, vesair, yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Olay tarihinde alkollü vaziyette … Hükümet Konağı’na gelen sanığın Kaymakamlık makamı sekreter odasına girip kaymakam ile görüşmek istediği, koruma polis memuru olan katılanın kaymakamın makamda olmadığını söylemesi üzerine sanığın katılana hitaben ”Yavşaksın sen, yavşak, sinkaf edeceğim seni, or… çocuğu, senin ananı sinkaf edeceğim.” şeklinde hakaret içerikli sözler söylediği Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
2.Sanığın, üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği yönünde savunma yaptığı anlaşılmıştır.
3.Katılan ve tanıklar …, … ve …’nın, soruşturma ve kovuşturma aşamalarında oluşa ilişkin istikrarlı ve birbiriyle uyumlu anlatımlarının bulunduğu belirlenmiştir.
4…. Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi’nin 23.10.2015 tarih ve 9126 sayılı sağlık kurulu raporuyla sanığın 14.07.2015 tarihinde işlediği iddia olunan hakaret suçuna karşı cezai ehliyetinin tam olduğunun tespit edildiği anlaşılmıştır.
5.Oluş ile uyumlu olay tutanağı dava dosyasında mevcuttur.
6.Sanığa ait adlî sicil kaydı dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1.Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin dördüncü fıkrasının uygulanması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 226 ncı maddesinin ikinci fıkrasına aykırı davranılması,
2.Kabule göre ise; 5237 sayılı Kanun’da hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü hallerde, 5237 sayılı Kanun’un 61 inci maddesinde öngörülen ölçütlere göre somut olay irdelenip, anılan Kanunun 3 üncü maddesindeki fiille orantılı ceza verilmesi ilkesi de gözetilerek, öncelikle seçenekli yaptırımlardan hangisinin seçildiğinin gösterilmesi, sonrasında da alt ve üst sınırlar arasında temel cezanın belirlenmesi gerekir. Her ne kadar 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasında cezanın alt sınırının 1 yıldan az olamayacağı düzenlenmiş ise de, bu düzenlemenin temel cezanın adli para cezası olarak seçilmesine engel olmayacağı gözönünde bulundurulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden temel ceza olarak hapis cezası tercih edilmesi,
Nedenleriyle bozmayı gerektirmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

15.03.2023 tarihinde karar verildi.