YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7843
KARAR NO : 2023/16857
KARAR TARİHİ : 04.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanunun 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz istemi, hükmün gerekçesinde haksız tahrik olarak belirtilen eylemin açıklanmayarak gerekçesiz hüküm kurulduğu, katılanın tanık olarak dinlenmesini talep ettiği kütüphane görevlisinin dinlenilmediği, kararın usul ve Kanun’a aykırı olduğu, bozulması gerektiği talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Katılanın olay günü sanığın görevli olduğu kütüphaneye gittiği, ismini ve yazarını söyleyemediği bir kitabı sanığa sorduğu, sanığın iş yoğunluğundan dolayı katılan ile ilgilenemeyeceğini söylediği, bunun üzerine katılanın sanığa “Benimde işim var, herkesin işi var, bu kitabı bana bulmak zorundasınız.” şeklinde karşılık verdiği, çıkan tartışma üzerine sanığın katılana “S**tir git.” şeklinde söz söylediği iddiasıyla kamu davası açılmış ve yargılama sonucu hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141 inci maddesi, 5271 sayılı Kanun’un 34 üncü maddesinin birinci fıkrası ile 230 uncu maddesi ve 1412 sayılı Kanun’un 308 inci maddesinin yedinci fıkrası uyarınca mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiillerinin ve bunun nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz hüküm kurulması,
Hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeksizin hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.04.2023 tarihinde karar verildi.