Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/7479 E. 2021/30076 K. 23.12.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7479
KARAR NO : 2021/30076
KARAR TARİHİ : 23.12.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

K A R A R

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre; katılan sanıklar … ve … müdafisinin sanıklar hakkında tehdit, kasten yaralama ve 6136 sayılı yasaya muhalefet suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık … hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan verilen beraat hükmünü temyiz ettiği belirlenerek dosya görüşüldü:
A-Sanıklar …, … müdafisinin 23/01/2015 tarihli süre tutum dilekçesinin sanık sıfatlı olup sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükümlerini temyiz ettiği, 18/03/2015 tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinde ise sanık … hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan verilen beraat hükmünü de temyiz ettiği, ancak katılan sıfatıyla temyiz dilekçesinin süresi içerisinde verilmediği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’un 317. maddeleri uyarınca, katılanlar … ve … müdafisinin TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
B-Sanıklar … ve …’ye yükletilen tehdit ve 6136 sayılı yasaya muhalefet, sanık …’ye yükletilen kasten yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1-Sanık … hakkında kasten yaralama suçu bakımından kurulan hükümde; TCK’nın 62. maddesi uyarınca yapılan indirim sırasındaki hesap hatası sebebiyle sonuç cezanın “1 yıl 13 ay” yerine “2 yıl 1 ay” hapis cezası belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
2-TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar … ile … müdafisinin ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi uyarınca bu aykırılıklar yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararların açıklanan noktalarının tebliğnameye uygun olarak TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların hüküm fıkralarından çıkarılması suretiyle ve kasten yaralama suçu bakımından kurulan hükmün TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması ve uygulamaya göre netice hapis cezasının “1 yıl 13 ay” olarak belirlenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/12/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.