YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/470
KARAR NO : 2021/8066
KARAR TARİHİ : 08.03.2021

KARAR

Göçmen kaçakçılığı yapma suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 79/1-b maddesi gereğince 3 yıl hapis ve 5 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Kuşadası 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/09/2019 tarihli ve 2018/728 esas, 2019/513 sayılı kararının İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 03/12/2019 tarihli ve 2019/3608 esas, 2019/3868 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine karar verilerek kesinleşmesini müteakip, sanık tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Kuşadası 1. Asliye Ceza Mahkemenin 02/03/2020 tarihli ve 2018/728 esas, 2019/513 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Söke 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/04/2020 tarihli ve 2020/426 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında: “5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesindeki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” biçimindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği cihetle, somut olayda mahkûmiyet hükmünü veren Hakim …’nun yargılamanın yenilenmesi talebini değerlendiremeyeceği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
I- Hukuksal Değerlendirme:
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 318. maddesinde;
(1) Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.
(2) 303 üncü Madde gereğince Yargıtayın doğrudan hüküm kurduğu hâllerde de hükmü vermiş olan mahkemeye başvurulur.
(3)Yargılamanın yenilenmesi isteminin kabule değer olup olmadığına dair olan karar, duruşma yapılmaksızın verilir.” hükümlerine yer verilmiş,
Aynı Kanun’un “Yargılamaya katılamayacak hakim” başlıklı 23/3. maddesinde ise; “Yargılamanın yenilenmesi halinde, önceki yargılamada görev yapan hâkim, aynı işte görev alamaz.” hükmü düzenlenmiştir.
İnceleme konusu somut olayda; sanık hakkında göçmen kaçakçılığı yapma suçundan Kuşadası 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkumiyet hükmü kurulduğu, hükmün istinaf edilmesi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi incelemesinden geçerek kesinleştiği, hükümlü tarafından Mahkemesine yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulduğu, bu talebin ilk mahkumiyet hükmünü kuran hakim tarafından 02/03/2020 tarihli ek kararla reddedildiği, bu ret kararına hükümlü tarafından itiraz edildiği, itirazı incelemekle görevli ve yetkili 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 22/04/2020 tarihli, 2020/426 değişik iş sayılı kararla itirazın reddine karar verildiği görülmüştür.
Yukarıda yer verilen düzenlemeler karşısında, ilk kararı veren hakimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair verilecek kararda, önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu sebeple adil yargılanma hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hakimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde karar verilmesi hukuka aykırıdır.
II- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Söke 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/04/2020 tarihli ve 2020/426 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2-Aynı Kanun maddesinin 4-a fıkrası gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 08/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.