YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/43441
KARAR NO : 2023/22060
KARAR TARİHİ : 04.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/678 E., 2021/130 K.
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜMLER : Düşme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yerel Mahkemece sanıklar hakkında imar kirliliğine neden olma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 184 üncü maddesinin birinci fıkrası ile 62 ve 51 nci maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve verilen cezaların 1 yıl denetim süresi ile ertelenmesine karar verilmiştir.
2. Yerel Mahkemenin yukarıda belirtilen kararının O yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 27.10.2020 tarihli ve 2020/7637 Esas, 2020/13707 Karar sayılı kararı ile hükümlerden sonra 18 Mayıs 2018 tarihinde 30425 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7143 sayılı Kanun’un 16 ncı maddesi ile 3194 sayılı İmar Kanunu’na (3194 sayılı Kanun) eklenen geçici 16 ncı maddesi uyarınca sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
3. Bozma üzerine Yerel Mahkemece sanıklar hakkında imar kirliliğine neden olma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 184 üncü maddesinin beşinci fıkrası ile 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereğince düşme kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği, yapı kayıt belgesi alınmasının suça konu yapıyı ruhsat ve projeye uygun hale getirmediği, yalnızca birtakım idari müeyyidelerden koruduğu, ne 5237 sayılı Kanun’un 184 üncü maddesinde ne de 06.06.2018 tarihli 30443 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan tebliğde yapı kayıt belgesi alınmasının kamu davasını düşüreceğine ilişkin herhangi bir hüküm bulunduğu, bu sebeple düşme kararı verilmesinin isabetli olmadığına vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
… Belediye Başkanlığı Yapı Kontrol Müdürlüğü tarafından 02.03.2015 tarihinde yapılan kontroller sırasında, sanıkların … Mahallesi … Evleri No: … yanı adresinde bulunan taşınmaza ruhsat almadan üç katlı bina yaptıklarının tespit edildiği ve bu şekilde imar kirliliğine neden olma suçunu işledikleri iddiasıyla açılan davada, yapı kayıt belgesinin alınmış olması nedeniyle 3194 sayılı Kanun’un geçici 16 ncı maddesi delaletiyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca düşme kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Katılan Vekilinin Temyiz Sebepleri Yönünden
Dosya kapsamında Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği İl Müdürlüğü tarafından 3194 sayılı Kanun’a eklenen geçici 16 ncı madde kapsamında yapı kayıt belgesi düzenlendiğinin bildirildiği ve anılan belgenin dosyaya sunulduğu, dosyadaki bilirkişi raporu, taşınmaza ait fotoğraflar, yapı tatil zaptı ve tüm dosya kapsamından yapı kayıt belgesine konu binanın, suça konu edilen bina olduğunun anlaşılmış olması karşısında düşme kararı verilmesine ilişkin Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. Sair Sebepler Yönünden
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında, katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.10.2023 tarihinde karar verildi.