YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/42199
KARAR NO : 2023/21562
KARAR TARİHİ : 26.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/320 E., 2020/362 K.
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun ( 5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yukarıda adı belirtilen Mahkemenin 05.11.2015 tarihli, 2015/332 Esas ve 2015/933 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında imar kirliliğine neden olma suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereğince düşme kararı verilmiştir.

2. Yukarıda adı belirtilen Mahkemenin 05.11.2015 tarihli, 2015/332 Esas ve 2015/933 Karar sayılı kararının, katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 18.02.2020 tarihli, 2019/4259 Esas ve 2020/4540 Karar sayılı kararı ile;
TCK’nın 184/1. maddesinde “yapı ruhsatiyesi alınmadan veya ruhsata aykırı olarak bina yapan veya yaptıran” kişilerin cezalandırılması düzenlenmiş olup, 3194 sayılı İmar Kanununun 5. maddesinde bina “kendi başına kullanılabilen, üstü örtülü ve insanların içine girebilecekleri ve insanların oturma, çalışma, eğlenme veya dinlenmelerine veya ibadet etmelerine yarayan, hayvanların ve eşyaların korunmasına yarayan yapılardır.” şeklinde tanımlanmıştır.
Sanığın, belediye sınırları dahilinde kullanımında olan mevcut yapının bahçe kısmını ruhsat almaksızın çelik konstürksiyonlarla kapattığı olayda, yapılan imalatın bina niteliğinde olmadığının anlaşılması karşısında, sanığın beraati yerine yapının eski hale getirildiğinden bahisle düşme kararı verilmesi,
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkeme kararı ile sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi gereğince beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteğinin; suça konu yapının bina niteliğinde olduğu, atılı suçtan cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği, hükmün bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, işlettiği taşınmazda, arka bahçe olması gereken kısmın çelik konstrüksiyon malzeme ile kapatarak 1 no’lu dükkana dahil ettiği, 1 no’lu dükkanın duvar olması gereken kısımlarında cam açılarak, açılır kapanır pencere imalatı yaptığı iddia edilen olayda, bilirkişi raporuna göre yapılan imalatların bina vasfını taşımadığı, bu kapsamda sanık savunması, bilirkişi raporu ve Yargıtay bozma ilamı doğrultusunda, sanığın üzerine atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle, Yerel Mahkemece beraat kararı verildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Katılan Vekilinin Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanık savunması, tutanaklar ve bilirkişi raporu birlikte değerlendirildiğinde, atılı suçun unsurlarının oluşmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında beraat kararı verilmesine ilişkin Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. Sair Sebepler Yönünden
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.09.2023 tarihinde karar verildi.