Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/40889 E. 2023/21874 K. 03.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/40889
KARAR NO : 2023/21874
KARAR TARİHİ : 03.10.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/1307 E., 2020/2184 K.
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Temyiz isteminin reddi, istinaf başvurusunun esastan reddiyle hükümlerin onanması, düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama, bozma

Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen karar ve ek kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Diyarbakır 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.12.2018 tarihli, 2017/4 Esas ve 2018/1072 Karar sayılı kararı ile;
a. Sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (c) bendi, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 17 ay 21 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,
b. Sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 265 inci maddesinin birinci ve üçüncü fıkraları, 43 üncü ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,

c. Sanıklar hakkında katılan …’a yönelik hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ve dördüncü fıkrası, 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,
d. Sanıklar hakkında mağdurlar … ve …’ya yönelik hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ve dördüncü fıkrası, 43 üncü ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
2. Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesi kararı ile;
a. Sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve kasten yaralama suçlarından İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanıkların istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddiyle hükümlerin onanmasına karar verilmiştir.
b. Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesinin, 28.01.2021 tarihli ve 2019/1307 Esas, 2020/2184 Karar sayılı ek kararı ile sanıkların temyiz başvurusu hakkında, görevi yaptırmamak için direnme ve kasten yaralama suçlarından 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddine karar verilmiştir.
c. Sanıklar hakkında hakaret suçundan İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik, istinaf istemlerinin kabulüyle hükümlerin kaldırılarak sanıkların 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ve dördüncü fıkrası, 43 üncü ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık …’nin Bölge Adliye Mahkemesinin 08.12.2020 tarihli asıl kararına yönelik temyiz isteminde; yaralanmasına ilişkin raporun ortadan kaldırıldığı, kararı temyiz etmek istediğini belirtmiştir.
2. Sanık …’nin Bölge Adliye Mahkemesinin 28.01.2021 tarihli ek kararına yönelik temyiz isteminde; haksız ve suçsuz yere aldığı cezayı temyiz etmek istediği belirtmiştir.
3. Sanık …’nin Bölge Adliye Mahkemesinin 08.12.2020 tarihli asıl kararına yönelik temyiz isteminde; polislerin kendisi ve abilerini dövdüğünü, ancak şikayetçi olarak dosyada onların göründüğünü, polisler tarafından dövüldüklerine dair raporların dosyada bulunduğu, devleti korumak içgüdüsü ile verilen kararın haksız ve hukuksuz olduğu, ayrımcılık yapıldığı, polis ve vatandaş arasındaki davalarda vatandaşın haksız gösterildiği, kararın bozulması gerektiğini belirtmiştir.
III. GEREKÇE
A. Sanık … Hakkında Görevi Yaptırmamak İçin Direnme ve Kasten Yaralama Suçları Yönünden Temyiz İncelemesinde;
5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen; İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrasında belirtilen suçlar ve aynı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrasının ilgili bölümünde yer alan; “… temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş [ise] …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
B. Sanıklar Hakkında Hakaret Suçu Yönünden Temyiz İncelemesinde;
1. Sanıkların yargılama konusu eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ve dördüncü fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. Sanıklara atılı suça ilişkin kanun maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrasına göre, temyiz incelemesi tarihine kadar, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR
1. Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenle sanık … hakkında görevi yaptımamak için direnme ve kasten yaralama suçlarından Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin, 28.01.2021 tarihli ve 2019/1307 Esas, 2020/2184 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,

2. Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle hakaret suçundan, Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik sanıkların temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Diyarbakır 12. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.10.2023 tarihinde karar verildi.