YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/322
KARAR NO : 2023/16893
KARAR TARİHİ : 05.04.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkemece sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ve dördüncü fıkrasında düzenlenen hakaret suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği, sanığın katılana hakaret ettiğinin katılan beyanları, tanık anlatımları ve olaya ilişkin tutanaklar ile sabit olduğu, sanığın katılana söylediği sinkaflı sözlerin olay yerinde görev yapan kişilerce tutanak altına alındığı ve beraat kararının bozulması gerektiğine vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın aile sağlığı merkezine geldiği ve kendisine reçete yazıldığı, reçetede yazılı ilaçları aldıktan sonra enjeksiyon yaptırmak için tekrar aile sağlığı merkezine geldiği ancak öğle tatili olması sebebiyle merkezin kapılarının kapatıldığı ve sanığın içeri alınmadığı, bu sebeple sanığın merkezin kapısına şiddetli bir şekilde birkaç kez vurarak kapının açılmasını istediği, yapılan bu gürültü üzerine doktor olan katılan ile diğer çalışanların iç kısımdaki ana kapının önüne geldikleri, sanığın kurumun dış kısmında içeridekileri göremez bir konumda olduğu ve yanında da 4-5 kişinin bulunduğu bir ortamda “Bir de bu doktorlar köpek gibi yemin ederler, niye bu kapıyı açmıyorsunuz köpek olsa bu kapıyı açardı, ben profesör doktorum kapıyı açıp iğnemi yapın kapıyı kapatamazsınız.” sözleri ile katılana yönelik hakaret eylemini gerçekleştirdiği iddia edilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Katılan Vekilinin Temyiz Sebepleri Yönünden
Katılan vekilinin temyiz sebebinin aksine sanığın sarf ettiği iddia edilen sözlerin sinkaflı hakaret içermediği ayrıca; katılanın mahkemede, sanığın “Bir de bu doktorlar köpek gibi yemin ederler.” şeklindeki sözleri söylediği esnada kendilerinin kapının arkasında olduğunu sanığın bilmesinin mümkün olmadığını beyan ettiği anlaşılmakla; Mahkemenin, sanığın kapının arkasında söylemiş olduğu “Bir de bu doktorlar köpek gibi yemin ederler.” şeklindeki sözlerin, katılanın kapının diğer tarafında olup sanık tarafından görülmemesi nedeniyle yüze karşı hakaret niteliğinde olmadığı, gıyapta hakaretin ise en az 3 kişi tarafından duyulmuş olması gerektiği, yine sanığın “Köpek olsa bu kapıyı açardı.” şeklindeki sözlerinin ise katılana yönelik olmadığı ve hakaret suçunun unsurlarının oluşmadığı şeklindeki takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında, katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.04.2023 tarihinde karar verildi.