Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/30122 E. 2021/22838 K. 28.09.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/30122
KARAR NO : 2021/22838
KARAR TARİHİ : 28.09.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık …’ın hakaret ve kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak ve kullanmak suçlarından mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinde bulunduğu ve mahkemenin dosyadan el çektikten sonra vermiş olduğu kararda değişiklik yapamayacağı, bu nedenle 10/03/2016 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
A) Sanıklar hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizinde;
Temyiz istemlerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezalar belirlenirken sonuç ceza 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezası yerine hesap hatası yapılarak 1 yıl 2 ay 2 gün olarak eksik ceza tayin edilmiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanıklar … ve …’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,

B) Sanık … hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak ve kullanmak suçundan verilen mahkumiyet ve beraat hükümleri ile sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Temyiz istemlerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanık … hakkında, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak ve kullanmak suçundan kararın gerekçe kısmında beraat kararı verildiği belirtilmesine rağmen hüküm kısmında, hem mahkumiyet hem beraat kararı verilerek hüküm ve gerekçe arasında çelişki oluşturulmak sureti ile CMK’nın 230. maddesine aykırı davranılması,
2- Sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan beraat kararı verilmesi karşısında, sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme eylemini yalnız gerçekleştirmesi nedeniyle koşulları oluşmadığı halde TCK’nın 265/3. maddesi uygulanarak fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı ve sanıklar … ve …’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye kısmen aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, sanık … hakkında yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereği yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca “cezayı aleyhe değiştirme yasağı” ilkesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.