Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/3007 E. 2023/16803 K. 04.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3007
KARAR NO : 2023/16803
KARAR TARİHİ : 04.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Sanık hakkında 01.03.2010 tarihinde düzenlenen iddianame kapsamında yapılan yargılama sonucunda … Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/52 Esas, 2010/172 Karar sayılı kararı ile hakaret ve tehdit suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği, sanığın, denetim süresi içerisinde 12.08.2013 tarihinde suç işlemesi üzerine 2015/387 Esas, 2015/650 Karar sayılı kararı ile hükmün açıklanmasına karar verilerek hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125 nci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ile dördüncü fıkrası, 62 nci ve 52 nci maddeleri uyarınca 7.080 TL ali para cezası ile cezalandırılmasına, tehdit suçundan aynı Kanun’un 106 nci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci ve 53 üncü maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
Tebliğnamede sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün düzeltilerek onanması, tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün ise bozulması yönünde görüş bildirilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; üzerine atılı suçu işlemediğine, vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Tüm dosya kapsamı, sanığa suç isnat etmesini gerektirir bir sebebi bulunmayan mağdurun istikrarlı anlatımı, bunu doğrular nitelikteki tanıklar … ve …’nın anlatımları birlikte değerlendirildiğinde mağdurun … Köyü ilköğretim okulunda öğretmen olarak görev yaptığı, sanığın da bu köy halkından olduğu, olay günü sanığın okul bahçesindeki salıncağa binmesi üzerine mağdurun inmesini istemesi sebebiyle tartışma çıktığı, tartışma sırasında sanığın mağdura “jandarmayı aramazsan şerefsizsin, adinin tekisin sen kim oluyorsun ve yukarı göcekten buraya geliyorsun deldiriyorsun, senin nasıl para kazandığın belli, deldirerek para kazanıyorsun.” şeklindeki sözleri ile hakaret ettiği, ayrıca “Aşağıya in senin saçını başını yolacağım.” demek suretiyle de tehdit ettiği Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
1.Olay ve Olgular başlıklı bölümde belirtilen deliller ile mahkemenin oluşa dair kabulü karşısında, sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
2. Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanun’a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı anlaşıldığından,
Sair yönlerden yapılan incelemede hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararlarında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğnameye kısmen aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.04.2023 tarihinde karar verildi.