Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/2970 E. 2023/17566 K. 26.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2970
KARAR NO : 2023/17566
KARAR TARİHİ : 26.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteğinin, 155 kayıtlarının bir bütün halinde değerlendirilmesi gerektiğine, söz konusu kayıtlarda sanığın mağdur polis memuruna aralarındaki tartışmadan sonra hakarette bulunduğunun açık olduğuna, sanığın suçtan kurtulmaya yönelik savunmasına Mahkemece itibar edilerek verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ve re’sen tespit edilecek sebeplerle hükmün bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın 155 Polis İhbar Hattını aradığı, telefonu açan polis memuru mağdura trafiğin numarasını sorduğu, mağdurun konunun ne olduğunu sorması ve devamında bir şikâyeti varsa emniyete gelip ihbarda bulunabileceğini söylemesi üzerine sanığın “Senden mi ders alacağım ben, kimsin sen kardeşim, a…a koyduğumun şerefsizleri ya.” diyerek hakaret edip telefonu kapattığı iddiası ile açılan kamu davasında, Yerel Mahkemece sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olmadığı gerekçesiyle beraat kararı verildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriği, sanık savunması, mağdur beyanı ve CD içeriğine göre sanığın mağdurla yaptığı telefon konuşması bittikten sonra telefonu kapatmadan yanında bulunan kişilerle konuşmasına devam ettiğine ve sözleri mağdura söylemediğine yönelik savunması, mağdurun da sanığın telefonu kapatırken söylediği sözleri kendisine mi yoksa yanındaki kişilere mi söylediğini anlayamadığına ilişkin beyanı birlikte değerlendirildiğinde sanığın iddianameye konu sözleri mağdura hitaben söylediğinin belirlenememesi karşısında, atılı suçu işlediğine dair kesin ve yeterli delil bulunmadığı anlaşıldığından, O yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik O yer Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.04.2023 tarihinde karar verildi.