YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/22658
KARAR NO : 2022/17456
KARAR TARİHİ : 20.09.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, gerekçeli karar sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğinden öğrenme üzerine gerçekleştirilen temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen göçmen kaçakçılığı eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK’nın 79/1-b maddesinde hapis cezasının yanında adli para cezası da öngörülmesine karşın sanık hakkında adli para cezasına hükmedilmemiş ve belirlenen hapis cezasından TCK’nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim uygulanırken hesap hatası sonucu 2 yıl 6 ay yerine, 2 yıl 4 ay hapis cezası olarak eksik ceza tayin edilmiş ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz sebepleri yerinde görülmediği gibi, hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
a-)TCK’nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması ve yine aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
b-)Yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle CMK’nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık …’ın temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılıklar, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının, tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasından “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına” ilişkin kısmın çıkarılması ve “TCK’nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması” ibarelerinin eklenilmesi ve yargılama gideri ile ilgili kısmın çıkarılarak yerine, “toplam 19,80TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan daha az olması nedeniyle CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine” bendinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.