Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/20507 E. 2023/23824 K. 08.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/20507
KARAR NO : 2023/23824
KARAR TARİHİ : 08.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/714 E., 2015/868 K.
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Ankara Batı 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.11.2015 tarihli ve 2015/714 Esas, 2015/868 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında fuhuş suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca ayrı ayrı beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri, eksik kovuşturma ile hüküm kurulduğuna, kararın usûl ve Yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanıkların dayanışma içinde hareket ederek birbirlerinin fuhuş yapmasını kolaylaştırdıkları ve bu amaçla müşterek ev kiralayarak birbirlerine yer temin ettikleri iddiasıyla açılan kamu davasına ilişkin Mahkemece, fuhuş yaparak geçimlerini sağlayan sanıkların, evin kira bedeli ve masrafını ortak karşıladıkları, ancak kendi buldukları müşteriler ile kazançları kendilerine ait olmak üzere gerçekleştirdikleri eylemlerinde atılı suçun unsurlarının oluşmadığı, sanıkların savunmaları, tanıklar Ş. T. ve N. T.’nin beyanları ve tüm dosya kapsamıyla kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
Sanıkların savunmaları, tanıklar Ş. T. ile N. T.’nin anlatımları ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, Mahkemenin, atılı suçun unsurları itibarıyla oluşmadığına ilişkin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, O yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkeme kararında, O yer Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle HÜKÜMLERİN, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.11.2023 tarihinde karar verildi.