Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/19945 E. 2023/23317 K. 30.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/19945
KARAR NO : 2023/23317
KARAR TARİHİ : 30.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/46 E., 2016/266 K.
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Mersin 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.03.2009 tarihli ve 2008/738 Esas, 2009/246 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında
a. Görevi yaptırmamak için direnme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 265 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 ve 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddeleri uyarınca verilen 5 ay hapis cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
b. Hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, dördüncü fıkrası, 43, 62 ve 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddeleri uyarınca verilen 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
2. Denetim süresi içerisinde suç işlenmesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine Mersin 9.Asliye Ceza Mahkemesinin kararı ile sanık hakkındaki hükümlerin açıklanmasına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği, sanığın mahkûmiyetine yeterli delil bulunmadığına ve resen tespit edilecek nedenlerle hükümlerin bozulması talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Kasksız ve ehliyetsiz olarak motosiklet kullanan sanığın hakkında işlem yapmak isteyen polis memurlarına yönelik sinkaflı küfretmek, tehdit etmek ve vurmak suretiyle atılı suçları işlediği kabul edilerek cezalandırılmasına karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onbirinci fıkrası uyarınca, sanık tarafından denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülükleri yerine getirmemesi halinde, duruşma açılmasını müteakip, sanığın duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda duruşmaya devam edilerek hükmün açıklanacağına ilişkin ihtarı içeren meşruhatlı davetiye ile duruşmadan haberdar edilerek savunması alındıktan sonra, hükmün açıklanmasına karar verilmesi gerektiği ve sanığa gönderilen davetiyede bu meşruhatın bulunmadığı gözetilmeyerek duruşmaya devamla, sanığın savunması ve delilleri sorulmaksızın hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılarak, mahkûmiyet hükmü kurulmak suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 147, 176, 177 ve 191 inci maddelerine muhalefet edilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen HÜKÜMLERİN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
30.10.2023 tarihinde karar verildi.