YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/19235
KARAR NO : 2023/25745
KARAR TARİHİ : 14.12.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/62 E., 2016/304 K.
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Sanık hakkında imar kirliliğine neden olma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 184 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci, 50 nci ve 52 nci maddeleri uyarınca 6.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; söz konusu yerde imar olmadığı için ruhsat alamadığına, maddi gücünün olmadığına, vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Şüphelinin ruhsat almaksızın 132 m² genişliğinde zemin kat inşaatına başladığı, şüpheliye yapıyı ruhsatlandırması için çağrı yapıldığı, inşaatın devam ettiği iddiasıyla açılan davada sanığın tarla niteliğindeki taşınmazına ruhsat almadan 2015 yılı Haziran ayı içerisinde mesken niteliğindeki 132 m²’lik alana ev inşaatı yaptığı ve inşaatın bitirilmiş ve oturulacak durumda olduğu, hali hazırda inşaatın bina niteliğinde bulunduğu, sanığın bugüne kadar yapısına ruhsat almadığı gibi eski hale de getirmediği, imara aykırılığın devam ettiği, bu şekilde üzerine atılı imar kirliliğine neden olma suçunu işlediği, Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
Sanığın Temyiz Nedenleri ve Sair Yönlerden Yapılan İncelemede
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1.5237 sayılı Kanun’un 184 üncü maddesinin birinci ve üçüncü fıkraları gereğince, bu madde hükümlerinin “belediye sınırları içinde veya özel imar rejimine tabi yerlerde” uygulanacağının açıklanması karşısında, davaya konu imalatın yapıldığı taşınmazın suç tarihi itibariyle belediye sınırları veya özel imar rejimine tabi yerlerden olup olmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile karar verilmesi,
2.Hükümden sonra 18 Mayıs 2018 tarihinde 30425 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7143 sayılı Kanun’un 16 ncı maddesi ile 3194 sayılı İmar Kanunu’na eklenen geçici 16 ncı maddesi uyarınca imar kirliliğine neden olma suçu yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirlendiğinden,
Karar bu yönleriyle hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.12.2023 tarihinde karar verildi.