YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/19030
KARAR NO : 2023/25301
KARAR TARİHİ : 06.12.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/410 E., 2016/97 K.
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.02.2016 tarihli 2015/410 Esas, 2016/97 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında imar kirliliğine neden olma suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz sebepleri, eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna, suça konu yerin eski haline getirilmediğine, sanığın atılı suçu işlediğine ve resen belirlenecek nedenlere ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, işyeri olarak kullanılan yerde kaçak inşai faaliyetlerde bulunarak imar kirliliğine neden olma suçunu işlediğinden bahisle açılan kamu davasına ilişkin, Yerel Mahkemece, sanık savunması, tanıklar Z.Ç ve F. A.’nın beyanları, 11.08.2015 tarihli yapı tatil tutanağı, 14.01.2016 tarihli bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamıyla, davaya konu imalatların sanık tarafından yapıldığının sabit olmadığı belirtilerek, sanık hakkında beraat kararı verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Sanık savunması, tanıklar Z.Ç ve F.A.’nın beyanları, 11.08.2015 tarihli yapı tatil tutanağı, 14.01.2016 tarihli bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, Yerel Mahkemenin, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığına dair takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Yerel Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkemenin kararında, katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.12.2023 tarihinde karar verildi.