YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18656
KARAR NO : 2023/25074
KARAR TARİHİ : 04.12.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/1045 E., 2016/591 K.
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Katılan sanıklar ve sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkeme kararı ile katılan sanık … hakkında hakaret ve kasten yaralama suçlarından, sanıklar …, …, … hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davalarında, sanıklar hakkında 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararları verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan … ile katılan sanık … müdafiinin temyiz isteği; sanık …’in beraatine ilişkin bölümleri temyiz ettiklerine vesaire ilişkindir.
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği; özellikle taraflarla bir akrabalık bağları olmadığı için anlatımları tarafsız olarak kabul edilebilecek C. D. ve H. D.’nin beyanları nazara alındığında katılan sanık …’in elinde jop olduğu ve katılan sanık …’ı darp ettiği, sanıklar …, … ve …’ın da birlikte …’i darp ettikleri sonucuna ulaşıldığından …’in …’ı yaralamaktan 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 3-e maddelerince, sanıklar …, … ve …’ın da …’i yaralamaktan ayrı ayrı 5237 sayılı Kanun’un 86/2 maddeleri uyarınca cezalandırılmaları gerekirken atılı olan suçlar yönünden beraat kararı verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık …, akrabası olan katılan … ile birlikte katılanın eşyalarını almak amacıyla belirtilen adreste bulunan ve katılanın resmi nikahlı eşi olan katılan sanık … ile birlikte yaşadıkları eve gittiğinde bahçede saklanan katılan sanık … ile katılanın arasında çıkan tartışma sırasında katılan sanık …’in katılana “O.., kahpe.” dediği ve ele geçirilemeyen job ve demir kelepçe ile katılana vurduğu, daha sonra katılan sanık … kendilerini ayırmaya çalışan katılan sanık …’a aynı job ve demir kelepçe ile saldırıda bulunarak vurduğu, katılan sanık …’ın oğulları olan sanıklar … ve …’ı araması sonucu olay yerine gelerek katılan sanık …’i darp ettikleri, böylece sanıkların üzerine atılı suçları işledikleri iddia olunmuştur.
IV. GEREKÇE
1. Sanıkların yargılama konusu hakaret ve kasten yaralama eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi uyarınca belirlenecek cezaların türü ve üst hadlerine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin sanıkların 10.11.2015 tarihli sorgu tarihi olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkeme kararına yönelik katılan ile katılan sanık … müdafii ve O yer Cumhuriyet savcısının temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak katılan sanıklar ile sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.12.2023 tarihinde karar verildi.