Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/18146 E. 2023/23975 K. 09.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18146
KARAR NO : 2023/23975
KARAR TARİHİ : 09.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/906 E., 2015/1051 K.
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : O yer Cumhuriyet savcısı, sanıklar, katılan vekili
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Tarsus 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.11.2015 tarihli ve 2015/906 Esas, 2015/1051 Karar sayılı kararıyla,
1. Sanıklar hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (c) bendi, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Sanıklar hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
3. Sanık … hakkında hakaret ve tehdit suçlarından hükmolunan hapis cezalarının, 5237 sayılı Kanun’un 51 inci maddesi uyarınca ertelenmesine ve 1 yıl denetim süresi belirlenmesine,
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. O yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri, sanıklar hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca hüküm kurulması gerektiğine ilişkindir.
2. Sanıkların temyiz sebepleri, atılı suçların subut bulmadığına, sanık … ile katılan arasında boşanma davası olduğuna, eksik kovuşturma ile hüküm kurulduğuna, fazla cezaya hükmedildiğine, indirim nedenlerinin ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına ve sabıkasız olduklarının dikkate alınmadığına ilişkindir.
3. Katılan vekilinin temyiz isteği, katılan lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Katılan ile arasında boşanma davası bulunan sanık …’in, kardeşi olan sanık … ile birlikte çocukları almak için katılanın ikametgahına gitmeleri üzerine çıkan tartışmada, sanıkların katılana “Senin Allah’ını, kitabını sinkaf ederim.” diyerek hakaret, “Çocukların yüzünü bir daha göremezsin.” diyerek de tehditte bulundukları, sanıkların savunmaları, katılan beyanı, tanıklar F. A. ve S. A.’nın anlatımları ve tüm dosya kapsamıyla Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, sanıklar, O yer Cumhuriyet savcısı ve katılan vekilinin, bozma sebebi dışındaki temyiz sebepleri ile vesair nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1. Sanık …’in katılanı tehdit ettiğine dair açılmış bir kamu davası bulunmaması karşısında; iddianamedeki eylem ile bağlılık kuralı dikkate alınmayıp, sanık hakkında dava açılmayan tehdit suçundan mahkumiyet kararı verilerek, 5271 sayılı Kanun’un 225 inci maddesinin birinci fıkrasına aykırı davranılması,
2. Katılanın evinin önünde gerçekleştiği anlaşılan hakaret eylemlerinde aleniyet unsurunun oluşup oluşmadığı araştırılıp sonuca göre sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin dördüncü fıkrasının uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
3. Hakaret eyleminin aleni bir yerde işlenmediğinin kabul edilmesi halinde;
7188 sayılı Kanun’un 24 üncü maddesiyle değişik, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde “Basit Yargılama Usulü” düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanun’la eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa’nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 7 nci ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci vd. maddeleri gereğince değerlendirme yapılmasında gereklilik bulunduğunun belirlenmesi,
4. Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olan sanık … hakkında tehdit suçundan temel cezanın belirlenmesi sırasında hapis cezası tercih edildikten sonra tayin edilen 25 gün hapis cezasının, 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca, aynı maddenin birinci fıkrasında belirtilen seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
5. Kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanık … hakkında, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin düşünülmemesi,
6. Sanıklar hakkında mahkûmiyet hükümleri kurulmasına rağmen katılan lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesi,
Hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkemenin kararına yönelik O yer Cumhuriyet savcısı, sanıklar ve katılan vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken, aynı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrasının gözetilmesine,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.11.2023 tarihinde karar verildi.