YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18063
KARAR NO : 2023/24580
KARAR TARİHİ : 22.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/563 E., 2016/95 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 129 uncu maddesinin ikinci fıkrası ile 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi, kararın eksik inceleme sonucu verildiğine, usul ve Kanun’a aykırı olduğuna, sanığın savunmalarının çelişkili olduğuna, katılanın tutarlı ve samimi beyanlarının bulunduğuna, sanığın hakaret eylemini kasten yaralama eyleminden önce gerçekleştiğine, hakkaniyete aykırı olan kararın bu nedenle bozulması gerektiğine yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
Boşanmış olan tarafların müşterek çocuklarının olay tarihinde katılanın yanında olduğu, sanığın katılana çocuğunu görmek için mesaj gönderdiği, katılanın çocuğu teslim etmek için sanığın yanına gittiğinde aralarında tartışma çıktığı, sanığın katılana hakaret ettiği, katılanın da sanığa tokat ile vurduğu iddiasıyla atılı suçtan kamu davası açılmış ve yargılama sonucu sanığın kasten yaralama eylemine tepki olarak hakaret eylemini gerçekleştirdiği kabul edilerek ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Sanığın savunması, katılanın iddiaları, adli muayene raporu ve tüm dosya kapsamı karşısında, sanığın eylemini kasten yaralama suçuna tepki olarak işlediğine dair Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanık hakkında kurulan hükme yönelik yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.11.2023 tarihinde karar verildi.