YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18032
KARAR NO : 2023/24576
KARAR TARİHİ : 22.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/84 E., 2016/213 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanunun 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararıyla, sanıklar hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası ile 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan sanığın temyiz istemi, sanıkların kendisine hakaret ettiğine, kendisinin ise hakaret etmediğine yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanık …’ın kardeşi ile katılan sanığın boşandığı, olay tarihinde sanık …’ın ile katılan sanığın telefonda görüştükleri sırada tarafların karşılıklı birbirlerine sinkaflı şekilde hakaret ettikleri, bu konuşmaları duyan sanık …’ın eşi sanık …’un telefonu alarak birbirlerine sinkaflı hakaret ettikleri iddiasıyla sanıklar hakkında atılı suçtan kamu davası açılmış ve yargılama sonucu sanıkların eylemlerini karşılıklı işledikleri kabul edilerek ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Sanıkların savunmaları ve tüm dosya kapsamı karşısında, sanıkların hakaret suçunu karşılıklı olarak işlediklerine dair Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanıklar hakkında kurulan hükümlere yönelik yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında katılan sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.11.2023 tarihinde karar verildi.