Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/17942 E. 2021/21860 K. 16.09.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17942
KARAR NO : 2021/21860
KARAR TARİHİ : 16.09.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : …
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Beraat, düşme

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, tehdit suçundan temyizin kapsamının vekalet ücretine yönelik olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
1- Suça sürüklenen çocuk hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında, yargılandığı aynı davada tehdit suçundan beraat kararı verilmiş ise de, hakaret suçundan düşme kararı verilmesi karşısında, suça sürüklenen çocuk müdafisi tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesinin mümkün olmadığı, bu nedenle de vekalet ücretine hükmedilemeceği anlaşıldığından,
Vekalet ücretine yönelik, suça sürüklenen çocuk … müdafisinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Suça sürüklenen çocuk hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde ise;
Suça sürüklenen çocuğa atılı suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı uyarınca, suça sürüklenen çocuk bakımından, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 66/2. ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşılmakla suça sürüklenen çocuk … müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeyen HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e. 66/2. ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE 16/09/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.