YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17757
KARAR NO : 2023/23684
KARAR TARİHİ : 06.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/258 E., 2016/26 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Gördes Asliye Ceza Mahkemesinin kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği; şikâyetten vazgeçmenin sanık tarafından kabul edildiği ve dolayısıyla düşme kararı verilmesi gerektiğinden hükmün bozulması talebine ilişkindir.
III. OLAYLAR VE OLGULAR
Sanığın evine geldiğinde içki şişesinin yerini söylemeyen şikâyetçilere yönelik “O…pu” dediği iddiası ile açılan davada sanığın mahkumiyetine yeterli delil elde edilemediğinden beraat kararı verilmiştir.
IV.GEREKÇE
Sanığa yükletilen hakaret suçunun, soruşturulması ve kovuşturulmasının şikâyete bağlı suçlardan olması ve mağdurların 10.11.2015 tarihli duruşmada şikâyetten vazgeçtiklerini beyan etmeleri ve sanığın da 25.12.2015 tarihli duruşmada vazgeçmeyi kabul ettiğini belirtmesi karşısında, sanık hakkında açılan kamu davasının, şikâyet yokluğu nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 73 üncü maddesinin dördüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’ un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden beraat kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5237 sayılı Kanun’un 73 üncü maddesinin dördüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’ un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.11.2023 tarihinde karar verildi.