Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/17685 E. 2023/24478 K. 22.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17685
KARAR NO : 2023/24478
KARAR TARİHİ : 22.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/1412 E., 2016/141 K.
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, akıl hastalarına ilişkin güvenlik tedbiri
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanunun 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanun’unun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’unun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından akıl hastalığı nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 32 nci maddesinin birinci fıkrası ile aynı Kanun’un 57 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ve akıl hastalarına ilişkin güvenlik tedbirine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, 155 polis imdat hattını arayarak telefona bakan polis memuruna küfürler edip, “Yarın 200 tane teröristle gelip orayı basacağız, sizi öldüreceğiz, vuracağız, makineli tüfekle saldıracağız.” biçimindeki sözlerle de tehdit ettiği iddiasıyla açılan davada Mahkeme, cezai ehliyeti bulunmayan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı ile akıl hastalarına ilişkin güvenlik tedbirinin uygulanmasına karar vermiştir.
IV. GEREKÇE
1.Delillerin takdir ve tayini gereken durumlarda, sanığın sorgusu yapılıp savunması alınmadan hüküm kurulamayacağı hususu gözetilmeden, 5271 sayılı Kanun’un 193 üncü maddesinin birinci fıkrasında yazılı olup, savunma hakkı yanında yargılama yönteminin temel ilkelerinden olan “doğrudan doğruyalık, vasıtasızlık ve yüzyüzelik” ilkelerinin gerçekleştirilmesi amaçlarına yönelik olan; “hazır bulunmayan sanık hakkında duruşma yapılamaz” hükmüne uyulmayıp, savunması alınmayan sanık hakkında karar verilmesi,
2.Sanığın dosyaya konu eylemi nedeniyle cezai ehliyetine yönelik yeni bir rapor alınmadan, öncesinde başka suçlar nedeniyle düzenlenmiş olan 30.04.2013 ile 18.12.2013 tarihli raporlara dayanılarak hüküm kurulması, bu yönde hüküm kurulurken de sanığın cezai ehliyetinin 5237 sayılı Kanun’un 32 nci maddesinin bir ve ikinci fıkraları kapsamında kaldığı yönündeki bu raporlar arasındaki çelişki giderilmeden eksik incelemeyle karar verilmesi,
3.Hakaret suçunu oluşturan sözlerin neler olduğu karar yerinde gösterilip tartışılmadan karar verilmek suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 34 ve 230 uncu maddelerine aykırı davranılması,
4.Akıl hastalığı nedeniyle cezai ehliyeti bulunmadığı kabul edilen sanık hakkında yapılan yargılama giderlerinin 5271 sayılı Kanun’un 325 inci maddesinin birinci fıkrasındaki düzenlemeye aykırı olacak biçimde Hazine üzerine bırakılmasına karar verilmesi,
5.Sanık hakkında ceza yerilmesine yer olmadığına karar verilirken ilgili kanun maddesi olarak 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinin de kararda yazılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Nedenleriyle kararda hukuka aykırılık görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının dikkate alınmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.11.2023 tarihinde karar verildi.