Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/17648 E. 2023/24463 K. 22.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17648
KARAR NO : 2023/24463
KARAR TARİHİ : 22.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/12 E., 2016/131 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Danıştay Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 8 inci maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararıyla sanığın hakaret suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci fıkrası, aynı Kanun’un 62, 53 ile 58 inci maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunlukları ile tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, karşı tarafın kendisini tahrik ettiğine ve atılı suçu işlemediğine yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
Aralarında parasal bir anlaşmazlık bulunan taraflardan sanığın, katılana gönderdiği “A…a koduğumun sahtekar tefecisi, Sivas’a gelirsem a…ı sinkaf edecem, kodumun Allahsız kominisi, sizi az kaldı si….ze savaş çıksın Apo’nuzu da ne kadar Kürt var hepsinin a…a koyacağız, ben senin a…ı nasıl sinkaf ettim, ferahladı mı topal” biçimindeki sözleriyle tehdit ve hakaret suçlarından açılan davada Mahkeme, sanığın hakaret suçundan cezalandırılmasına karar verirken, tehdit suçundan beraat kararı vermiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın Temyiz Nedenleri Yönünden
Katılanın beyanı, sanığın ikrar içeren savunması, gönderilen mesajın tutanağa bağlanmış olması ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde sanığın, iddianameye konu edilen sözlerle hakaret suçunu işlediğine dair Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık görülmemiş, yerinde görülmeyen sanığın temyiz nedenlerine itibar edilmemiştir.
B. Sair Yönlerden
1. Suç tarihinde uzlaşma kapsamında olan hakaret suçunun, bu kapsamda kalmayan tehdit suçu ile birlikte işlenmesi ve tehdit suçundan kesinleşmiş beraat kararı verilmesi nedeniyle soruşturma aşamasında yapılan uzlaştırma teklifinin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, atılı hakaret suçuna ilişkin 6763 sayılı Kanun’un 35 inci maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 254 üncü maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253 üncü maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2. Bir önceki bentte belirtilen bozma nedeni uyarınca taraflar arasında uzlaştırma sağlanamaması halinde, 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 24 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde basit yargılama usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suç yönünden; Anayasa’nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 7 ve 5271 sayılı Kanun’un 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunduğu belirlendiğinden karar bu yönüyle hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.11.2023 tarihinde karar verildi.