YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17435
KARAR NO : 2023/24415
KARAR TARİHİ : 22.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/80 E., 2016/53 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yerel Mahkemece sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen kasten yaralama suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesi uyarınca beraat,
2. Yerel Mahkemece sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen hakaret suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesi uyarınca beraat,

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği, sanığın sırasının alındığına dair yanlış anlaması neticesinde katılana iddia edilen hakaret sözlerini sarf ettiğine, kamera kayıtlarının ses içermediği, tanığın ise sanığın eşi olmakla beyanlarına itibar edilemeyeceğine, hakaret suçunun katılanın yüzüne karşı işlenmesi sebebiyle katılanın beyanlarına itibar edilmesi gerektiğine, sanığın katılanı kolundan tutmak suretiyle yaraladığına, bu hususun adli rapor ve soruşturma aşamasında düzenlenen görüntü izleme tutanağıyla sabit olduğuna, bilirkişinin incelediği görüntülerde ilgili kısmın bulunmadığına, o görüntülerin getirtilmesine ilişkin taleplerinin reddedildiğine vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Hastanede sıra bekleyen sanığın, katılanın sırasını aldığı düşüncesi ile çıkan tartışmada sanığın katılana ”Tipsiz, ruh hastası” sözleriyle hakarette bulunduğu ve katılanı kolundan iteklemek suretiyle kasten yaraladığı iddia edilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Sanığın yargılama konusu eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve 125 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezaların türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin sanığın 10.09.2015 tarihli sorgusu olduğu ve bu tarihten temyiz incelemesi tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.11.2023 tarihinde karar verildi.