YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17232
KARAR NO : 2023/24520
KARAR TARİHİ : 22.11.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/152 E., 2016/40 K.
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Yunak Sulh Ceza Mahkemesinin 14.06.2011 tarihli, 2010/154 Esas, 2011/177 Karar sayılı kararı ile
1. Sanık … hakkında
a. Kasten yaralama suçundan (katılan M. K.’ye yönelik), 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının (a) bendi ve 62 nci maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
b. Hakaret suçundan (katılan M. K.’ye yönelik), 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları ile 62 nci maddeleri uyarınca 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
c. Kasten yaralama suçundan (katılan G. K.’ye yönelik), 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve 62 nci maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,
d. Hakaret suçundan (katılan G. K.’ye yönelik), 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları ile 62 nci maddeleri uyarınca 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
e. Kasten yaralama suçundan (katılan E. K.’ye yönelik), 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve 62 nci maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükümlerin 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına,
2. Sanık … hakkında, kasten yaralama suçundan (katılan G. K.’ye yönelik), 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve 62 nci maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına,
Karar verilmiştir.
B. Yerel Mahkemece sanıklar hakkında açıklanması geri bırakılan hükümler, sanıkların denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlemeleri sebebiyle yukarıdaki fıkralarda belirtildiği şekilde aynen açıklanmıştır.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar … ve …’in temyiz istemleri, kızlarını korumak için bu şekilde davrandıkları ve kararın bozulması gerektiğine vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
A. Sanık … Yönünden
Sanığın, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nden temin olunan güncel nüfus kayıt örneğine göre hüküm tarihinden sonra 10.07.2020 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında, bu durumun Mahkemece araştırılarak 5237 sayılı Kanun’un 64 üncü maddesinin 1 inci fıkrası uyarınca sanık hakkında açılan kamu davalarının düşürülüp düşürülmeyeceğinin karar yerinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.
B. Sanık … Yönünden
1. Olaya ilişkin soruşturma evrakları ile bir kısım kovuşturma evraklarının aslının ya da onaylı örneklerinin denetime imkan verecek şekilde dosya içerisine alınmaması,
2. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlenmesi nedeniyle açıklanmasına karar verilecek yeni hükmün, Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, gerekçesiz karar verilerek Anayasanın 141 inci, 5271 sayılı Kanun’un 34 üncü, 223 üncü ve 230 uncu maddelerine aykırı davranılması,
3. 17.10.2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanun’la eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa’nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 7 ve 5271 sayılı Kanun’un 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Nedenleriyle karar hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanıkların temyiz istekleri yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen HÜKÜMLERİN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.11.2023 tarihinde karar verildi.