YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17162
KARAR NO : 2023/24874
KARAR TARİHİ : 29.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/480 E., 2016/469 K.
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkeme kararı ile sanık hakkında; fuhuş suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 227 nci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci ve 50 nci maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 500 TL. adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteğinin, olay günü evde olmadığına, suç kastının bulunmadığına ve kararın bu nedenlerle bozulmasına yönelik olduğu belirlenmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR
Olay günü sanığın fuhuş yapmak için para karşılığı yer temin ettiği bilgisi alınması üzerine görevli polis memurlarınca mağdura ait telefonun müşteri gibi arandığı, para konusunda anlaşılması akabinde mağdurun kolluk görevlilerini sanığın ikametgahına götürdüğü, mağdurun görevlilerden 100 TL ilişki ücreti 30 TL de yatak parası istediği, 30 TL’yi ev sahibine vereceğini beyan ettiği, sanığın bu şekilde yer temin etmek suretiyle fuhuş suçunu işlediği, Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
Dosya arasında bulunan olay tutanağı, sanık savunması, mağdur beyanları, tanık anlatımları ile olayın oluş şekli ve tüm dosya kapsmı birlikte değerlendirildiğinde, sanığın üzerine fuhuş suçunu işlediğine dair Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
1. Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanun’a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda mağdurun birden fazla kez fuhuş yapmasına aracılık etmesine rağmen, 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı anlaşılmıştır.
2. Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen, uygulamaya göre sonuç adli para cezasının 80 TL yerine 500 TL olarak fazla belirlenmesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün (2) nolu bendinde açıklanan nedenle, Yerel Mahkeme kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden, hükmün, 1412 sayılı Kanunun 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, uygulamaya göre sonuç adli para cezasının “80 TL’ ye” indirilmesi suretiyle HÜKMÜN, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.11.2023 tarihinde karar verildi.