Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/16841 E. 2023/23878 K. 08.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16841
KARAR NO : 2023/23878
KARAR TARİHİ : 08.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/327 E., 2016/236 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararıyla sanık hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci fıkrasıyla üçüncü fıkrasının (a) bendi, 125 inci maddesinin dördüncü fıkrası, 62 ve 52 nci maddeleri uyarınca neticeten 7.080,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve 24 eşit taksitlendirmeye karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; trafik kazası nedeniyle olay yerine gittiğinde karakol komutanının kendisine haksız yere ceza kestiğine, karakol komutanına hakaret etmediğine, hakkını aradığına Mahkemeden talep ettiği halde şahitlerinin dinlenmediğine, haksız yere ceza aldığına, sabıkası nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un indirim maddelerinden yararlandırılmamasına karar verilmesinin insan haklarına aykırı olduğuna, hak mahrumiyetine uğratıldığına, asıl karakol komutanının kendisini rencide ettiğine ve resen gözetilecek nedenlerle hükmün bozulması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Jandarma Karakol Komutanı olarak görev yapan katılanın, bir trafik kazasına müdahale ettiği sırada olay yerine daha evvel ehliyetine el konulan sanığın araçla geldiği, bunu gören katılanın görevinin gereği olarak olaya müdahale ettiği ve durumu trafik ekiplerine bildirerek sanık hakkında cezai işlem uygulanmasını sağladığı, bu sırada sanığın kamu görevi ifa etmekte olan katılana görevi nedeniyle hakaret ettiği Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
2. Sanık savunması, katılan ve tanıklar Ö.E. ile R.M.’nin beyanları tespit edilerek dava dosyasına eklenmiştir.
3. Sanığa ait adlî sicil kaydı dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
1.Katılan ve tanıklar Ö.E. ile R.M.’nin beyanları, oluş, incelenen dava dosyası içeriği karşısında; sanığın eyleminin sübuta erdiğine dair Yerel Mahkemenin takdir ve gerekçesi yerinde görülmüş, sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
2.Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanun’a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sair yönlerden yapılan incelemede hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle HÜKMÜN, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.11.2023 tarihinde karar verildi.