YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16782
KARAR NO : 2023/23891
KARAR TARİHİ : 08.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/308 E., 2016/198 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkeme kararının, mağdur vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Mağdur vekilinin, 27.03.2017 tarihli dilekçesi ile şikâyetinden vazgeçtiğini beyan ettiği, bu itibarla mağdurun 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 237 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca kamu davasında katılan sıfatının ve 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereğince de hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı, hükmün, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği resen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, mağdur vekilinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.11.2023 tarihinde karar verildi.