Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/16154 E. 2023/22197 K. 09.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16154
KARAR NO : 2023/22197
KARAR TARİHİ : 09.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/541 E., 2016/32 K.
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı belirlenerek yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Diyarbakır 6. Asliye Ceza Mahkemesi kararı ile sanık hakkında fuhuş suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 227 nci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci, 53 üncü ve 52 nci maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına hak yoksunluklarına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
2. Sanığın denetim süresinde suç işlediğinden bahisle yapılan ihbar üzerine Yerel Mahkeme tarafından hüküm aynen açıklanmıştır.

3. Tebliğnamede sanık hakkında fuhuş suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün onanması yönünde görüş bildirilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteğinin; üzerine atılı suçu işlemediğine, sabıkasız olması ve iyi halinin göz önüne alınmasına ve kararın bozulmasına yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, temizlik işleri yapan ve paraya ihtiyacı olan mağdurun, ayarladığı kişi ile para karşılığında ilişkiye girmesine aracılık yaptığı iddia ve kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, aynı maddenin on birinci fıkrası gereğince denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi ve mahkûmiyet kararının kesinleşmesi halinde açıklanabileceği, sanık hakkında Keşan Asliye Ceza Mahkemesinin 01.06.2015 tarihli, 2014/314 Esas, 2015/264 Karar sayılı kararı ile verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, “mahkûmiyet” hükmü niteliğinde olmaması nedeniyle, anılan ilama istinaden hükmün açıklanamayacağı anlaşılmakla, sanığın denetim süresinde işlediği ihbara konu olabilecek başkaca kasıtlı suçlardan mahkûmiyetinin olup olmadığı araştırılarak, sonucuna göre sanık hakkındaki hükmün açıklanıp açıklanmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.10.2023 tarihinde karar verildi.