YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16063
KARAR NO : 2023/22617
KARAR TARİHİ : 16.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/655 E., 2016/330 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, bozma

Sanık … hakkında hakaret suçundan verilen hükmün katılan sanık müdafii tarafından, 18.04.2016 tarihli gerekçeli temyiz dilekçesi ile temyiz edildiği belirlenmekle,
Sanık … hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Ordu 5. Asliye Ceza Mahkemesinin kararı ile sanıklar hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan sanık müdafii süre tutum dilekçesi ile sanık … hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükmün resen tespit edilecek nedenlerle bozulmasını,
18.04.2016 tarihli gerekçeli temyiz dilekçesi ile katılan sanık hakkında iddianamede dava açılmayan hakaret suçundan hüküm kurulduğuna, sanık …’un suçunun sübut bulduğuna ve resen tespit edilecek nedenlerle hükmün bozulması talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Hizmet sözleşmesi ile aralarında husumet bulunan katılan ile sanığın karşılıklı olarak hakaret ettikleri kabul edilerek ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Sanık … hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik 18.04.2016 tarihli temyizin 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra yapıldığı belirlendiğinden, sanık müdafiinin temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.

B. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09.02.2016 tarihli 2015/470 Esas 2016/74 Karar sayılı kararının Uyap üzerinden yapılan incelemesinde her iki dosyanın suç tarihlerinin yakın olduğu, anılan hükmün 17.02.2016 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği, sanıkların ikrar içeren beyanlarına göre tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında kurulan hükme yönelik yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
A. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle HÜKMÜN, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
16.10.2023 tarihinde karar verildi.