YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1590
KARAR NO : 2023/16655
KARAR TARİHİ : 30.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 129 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyizinin, olayda haksız tahrik uygulama koşullarının bulunmadığına, maddi olayın gerekçeli kararda hatalı değerlendirildiğine, sanığın cezalandırılması gerektiğine, tanık ifadesinde hakaret suçunun doğrulandığına, bu hususun göz önüne alınmadığına, kararın bozulması gerektiğine, vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Şüphelinin, müştekinin kayınvalidesi olduğu, müşteki ile şüphelinin kızı arasında ailevi nedenlerden dolayı problem olduğu ve olay tarihi ve öncesinde ayrı yaşadıkları, olay tarihinde, müşteki ve şüpheli arasında bu nedenden dolayı tartışma çıktığı, tartışma sırasında şüphelinin müştekiye telefonda ”şerefsiz” demek suretiyle hakarette bulunduğu, şüphelinin savunmasında müştekiye karşı şerefsiz demek suretiyle hakarette bulunduğunu kabul ettiği ve tanık …’nin de anlatımında bunu doğruladığı, iddiasıyla açılan davada sanığın atılı suçu işlediği Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
Katılanın Temyiz Nedenleri ve Sair Yönlerden Yapılan İncelemede;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın mahkemedeki savunmasında suçlamayı kabul etmemesi, katılanın soyut iddiasından başka, atılı suçun işlendiğini gösterir bir delil bulunmaması karşısında, 5271 sayılı Kanun’un 230/1-b maddesi gereğince hükme esas alınan deliller açıklanmadan, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle sanık hakkında hüküm kurulması,
2-Soruşturma evresindeki anlatımından olaya ilişkin görgüye dayalı bilgisi olduğu anlaşılan tanık …’nin usulünce duruşmaya çağrılarak dinlenilmeden veya hukuki dayanağı gösterilip dinlenilmesine gerek bulunmadığına dair bir karar da verilmeden, eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Nedenleriyle hukuka aykırılık görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılanın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
30.03.2023 tarihinde karar verildi.