YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15754
KARAR NO : 2023/23367
KARAR TARİHİ : 31.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/149 E., 2016/21 K.
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İade, düzeltilerek onama

Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının aynı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu anlaşılmıştır.
Sanıklar …, … ve … hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkemece,
1. Sanıklar … ve … hakkında, ayrı ayrı hakaret suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 1 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilerek 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına,
2. Sanık … hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ve dördüncü fıkrası uyarınca 1 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilerek 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlar verilmiştir.
3. Sanık … hakkında, kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (c) bendi, 62 ve 52 nci maddeleri uyarınca neticeten hükmolunan 1.500,00 TL adli para cezasının 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
4. Tebliğname’de ceza verilmesine yer olmadığı kararlarının düzeltilerek onanması yönünde görüş bildirilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık … müdafiinin temyizi, mahkûmiyet hükmünün eksik incelemeye dayalı olarak verilmesi sebebiyle hatalı olduğuna vesaireye yöneliktir.
2. O yer Cumhuriyet savcısının temyizi, sanıklar hakkında hakaret suçundan mahkûmiyet hükümleri kurulmaksızın doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hususunun usul ve Yasa’ya aykırı olduğuna yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
Kaza ihbarı üzerine polis olan sanıklar … ve …’ın olay yerine giderek sanık …’a müdahalede bulundukları, taraflar arasında bu şekilde başlayan tartışmada; sanıkların karşılıklı olarak hakaret eylemlerini gerçekleştirdikleri iddiasıyla açılan kamu davalarında; Yerel Mahkemece ceza verilmesine yer olmadığı ve sanık …’un kasten yaralama suçunu işlediği sabit görülerek kurulan mahkûmiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanık … Hakkındaki Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Kararına Yönelik Sanık Müdafiinin Temyizi Yönünden
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin on ikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu ve yapılan başvurunun bu doğrultuda itiraz mercii tarafından değerlendirilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanıklar …, … ve … Hakkındaki Hakaret Suçundan Kurulan Hükümlerin Temyizi Yönünden
1. Aşağıda belirtilen gerekçe çerçevesinde Tebliğnamede’ki onama düşüncesine iştirak olunmamıştır.
2. Sanıkların yargılama konusu eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci, üçüncü ve dördüncü fıkraları uyarınca belirlenecek cezaların türü ve üst hadlerine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
3. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemlerin 15.06.2015 tarihli sorgular olduğu ve bu tarihten temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
V. KARAR
A. Sanık … Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Verilen Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Kararı Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle sanık müdafiinin kanun yolu başvurusunun itiraz merciince değerlendirilmesi gerektiği anlaşıldığından, esası incelenmeyen dava dosyasının, Tebliğname’ye uygun olarak oy birliğiyle Mahkemesine iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
B. Sanıklar …, … ve … Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
31.10.2023 tarihinde karar verildi.