YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15737
KARAR NO : 2023/23357
KARAR TARİHİ : 31.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/300 E., 2016/77 K.
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama, bozma
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkemece sanık hakkında,
1. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun ( 5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkralarında düzenlenen hakaret suçundan, aynı Kanun’un 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı,
2. 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında; 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat, kararları verilmiştir.
3. Tebliğname’de kasten yaralama suçundan kurulan hükmün bozulması yönünde görüş bildirilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O yer Cumhuriyet savcısının temyizi adli rapor ve tanık Y.D.’nin beyanları uyarınca sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararları verilmesi gerektiğine, sanığın kendisini vekille temsil ettirmesine rağmen vekalet ücreti konusunda bir karar verilmesi gerektiğinin Mahkemece gözetilmemesinin usul ve Yasa’ya aykırı olduğuna yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
Taraflar arasında başlayan tartışmada birbirlerine karşılıklı olarak hakaret ettiklerinin kabulü ile sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı, kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında ise; Yerel Mahkemece adli raporun katılan beyanları ile uyumlu olmaması ve başkaca delillerle desteklenmediği için mahkûmiyete esas alınmadığı gerekçeleriyle beraat kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanık Hakkında Hakaret Suçundan Ceza Verilmesine Yer Olmadığına Dair Karar ve Kasten Yaralama Suçundan Verilen Beraat Kararı Yönünden
Sanık hakkında yargılandığı aynı davada hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmiş olması karşısında, sanık müdafii tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, tehdit suçundan verilen beraat hükmü nedeniyle Yerel Mahkemece vekalet ücretine hükmedilmemesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
1. O yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin incelenmesinde, sanık savunması, katılan ve tanık beyanları, adli rapor ve tüm dosya kapsamına göre, beraat ve ceza verilmesine yer olmadığı kararlarına hükmedilmesinde Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık görülmeyerek Tebliğname’deki bozma düşüncesine iştirak olunmamıştır.
2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, O yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında O yer Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle HÜKÜMLERİN, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
31.10.2023 tarihinde karar verildi.