YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15654
KARAR NO : 2023/22590
KARAR TARİHİ : 16.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/782 E., 2016/62 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkeme kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, dördüncü fıkrası, 62 nci ve 50 inci maddeleri uyarınca 7000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; suçu işlemediğine, tanığın beyanlarını kabul etmediğine, hakkında lehe hükümlerin uygulanmadığına vesaire yönelik olduğu belirlenmiştir.
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği; sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinde belirtilen seçenek yaptırımlardan sadece adli para cezası dışındaki tedbirlere çevrilebileceği gözetilmeden seçimlik cezalardan tercih edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi suretiyle 50 nci maddesinin 2 nci fıkrasına aykırı davranılmasının usul ve kanuna aykırı olduğuna yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın 112 acil servisine çağrı yaparak, öncesinde trafik kazası geçiren, yatalak oğlunu hastaneye götürmek için ambulans çağırdığı, görevli mağdur ile sanığın hastanın üniversite polikliniğine götürülmesi gerektiği hususunda tartıştıkları sırada sanığın mağdura yönelik “A.. koyduğumun karısı, götüreceksiniz göreviniz.” dediği, böylece üzerine atılı suçun sabit olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1. Seçimlik ceza öngören hakaret suçunda tercih edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi suretiyle, 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin ikinci fıkrasına aykırı davranılması,
2. 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin dördüncü fıkrasında ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin söz konusu olabilmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi ve herkes tarafından görülme, duyulma ve algılanabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesine karşın, eylemin apartman bahçesinde gerçekleştiğinin belirtilmesi karşısında, olayın meydana geldiği yerin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi ve sonucuna göre aleniyet öğesinin oluşup oluşmadığının tartışılması gerektiği gözetilmeksizin, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle sanık hakkında hükmolunan cezanın anılan Kanun maddesi gereğince artırılması,
Nedenleriyle hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın ve O yer Cumhuriyet savcısının temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
16.10.2023 tarihinde karar verildi.