YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15533
KARAR NO : 2023/25296
KARAR TARİHİ : 06.12.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/284 E., 2016/86 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Fethiye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.02.2016 Tarihli ve 2015/284 Esas, 2016/86 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ve dördüncü fıkrası, 43, 53 ve 58 inci maddeleri uyarınca 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri, atılı suçu işlemediğine, mağdurların kendisine küfür edip, mağdur … D.’in üzerine yürüdüğüne ve mağdurlar hakkında suç duyurusunda bulunulması istemine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın duruşma sırasında, hakim ve Cumhuriyet savcısı olan mağdurlara hitaben “Terbiyesizler, sizler bu kumpasın parçasısınız.” diyerek hakaret ettiği, sanık savunması, mağdur beyanları, tanıklar K.F., H. İ. E. ve N.O.’nun anlatımları, 04.09.2014 tarihli duruşma tutanağı ve tüm dosya kapsamıyla, Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
Sanık savunması, mağdur beyanları, tanıklar K. F., H. İ. E. ve N. O.’nun anlatımları, 04.09.2014 tarihli duruşma tutanağı ve tüm dosya kapsamıyla, sanığa atılı suçun unsurları itibarıyla olduğuna ilişkin Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık bulunmayıp, mağdurlardan kaynaklanan ve sanık lehine haksız tahrik teşkil edebilecek herhangi bir eylemin mevcut olmadığı da belirlenerek, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanun’a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Zincirleme suç hükümlerinin tatbiki sırasında uygulama maddesi olarak “5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin ikinci fıkrasının yollamasıyla aynı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrası” yerine doğrudan “TCK’nın 43/1. maddesi” yazılmasının mahallinde düzeltilebilir maddi hata niteliğinde olduğu,
Anlaşıldığından, sair yönlerden yapılan incelemede hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkemenin kararında, sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, temyiz sebeplerinin reddiyle HÜKMÜN, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.12.2023 tarihinde karar verildi.