YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15478
KARAR NO : 2023/25402
KARAR TARİHİ : 07.12.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/1194 E., 2016/509 K.
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama, bozma
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 265 inci maddesinin birinci ve üçüncü fıkraları, 43 üncü, 62 nci, 53 üncü ve 58 nci maddeleri uyarınca 8 ay 10 gün hapis cezası, sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan aynı Kanun’un 265 inci maddesinin birinci ve üçüncü fıkraları, 62 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına ve cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıkların temyiz isteklerinin, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ve re’sen tespit edilecek sebeplerle hükümlerin bozulmasına yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık …’nun cezaevi firarisi olduğu, evine gelen polis memuruna tekme atarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralamak suretiyle görevi yaptırmamak için direndiği, babası olan sanık …’nun da şikayetçi polis memurlarına vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı, Mahkemece kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanık … Hakkında Verilen Mahkumiyet Hükmü Yönünden;
1.Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden;
Şikâyetçi beyanı, tutanak içeriği ile uyumlu tanık anlatımları, adli rapor ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediğine dair Mahkemenin kabulünde hukuka aykırılık bulunmamış, sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
2. Sair Yönlerden;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanık hakkında kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen “çocuk yaşta işlenmesi nedeniyle tekerrüre esas alınması mümkün olmayan ilam nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanması” dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
B.Sanık … Hakkında Verilen Mahkumiyet Hükmü Yönünden;
Sanığın, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sisteminden temin olunan güncel nüfus kayıt örneğine göre hükümden sonra 09.07.2016 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında, bu durumun Mahkemece araştırılarak 5237 sayılı Kanun’un 64 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının düşmesine karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.
V.KARAR
A. Sanık … Hakkında Verilen Mahkumiyet Hükmü Yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanunun 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322 nci maddesi gereği karardan tekerrür uygulamasına ilişkin hüküm fıkrası çıkarılmak suretiyle HÜKMÜN, Tebliğnameye uygun olarak,
oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B.Sanık … Hakkında Verilen Mahkumiyet Hükmü Yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkeme kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.12.2023 tarihinde karar verildi.