YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15166
KARAR NO : 2023/21996
KARAR TARİHİ : 04.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/308 E., 2016/66 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
İstanbul 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2016 tarihli ve 2014/308 Esas, 2016/66 Karar sayılı kararıyla sanıklar hakkında hakaret suçundan, ayrı ayrı beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz sebepleri, suçun unsurlarının oluştuğuna, davaya konu yayınların mizah, haber verme hakkı ve ifade özgürlüğü kapsamında değerlendirilemeyeceğine, eksik inceleme ve hatalı değerlendirmede bulunulduğuna, gerekçenin yasal dayanağı olmadığına ve resen belirlenecek nedenlere ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
15.05.2014 tarihli … Gazetesi’nde, www…..com.tr ve www…..com.tr isimli internet sitelerinde yayınlanan “yüzsüzlükte ikinci perde” başlıklı haberlerde yer alan ifadeler ile katılana hakaret edildiğinden bahisle açılan davaya ilişkin Mahkemece, tarafların beyanları, gazete nüshası, internet çıktısı ve tüm dosya kapsamıyla, haberin olgusal bir temelinin bulunduğu, yapılan eleştiriler konusunda hukuka uygunluk nedenlerinin var olduğu, bu tür eylemlerin basın özgürlüğü kapsamında kaldığı ve atılı suçun unsurlarının oluşmadığı kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
Sanıkların yargılama konusu eylemleri için 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre, aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlem olan sanıkların sorgularının yapıldığı 05.02.2015 tarihinden itibaren 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.10.2023 tarihinde karar verildi.