YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15094
KARAR NO : 2023/23428
KARAR TARİHİ : 31.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/862 E., 2016/110 K.
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Mahkeme kararı ile sanık hakkında imar kirliliğine neden olma suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) ve (a) bentleri uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği; yapının bina vasfında olduğuna, keşif yapılmadan eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın belediye sınırları içindeki yere imara aykırı olarak duvar örüp içine konteyner yerleştirdiği iddiasıyla açılan davada, suça konu yapının bina niteliğinde olmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
11.06.2015 tarihli yapı tatil tutanağına göre 25×24 metre ebadında 1.30 yüksekliğinde taş duvar yapıldığının tespit edildiği, 22.09.2015 tarihli fotoğraflarda ise örülmüş olan taş zeminin üstüne konteynerlerin yerleştirildiğinin anlaşılması karşısında, Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde konteynerin zemine ne şekilde yerleştirildiği, kalıcı amaçlı olarak tasarlanıp tasarlanmadığı ve suça konu yapıların 3194 sayılı Kanun’un 5 inci maddesine göre bina niteliğinde olup olmadığı mahallinde uzman bilirkişi aracılığıyla keşif yapılmak suretiyle kuşkuya yer vermeyecek biçimde saptanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle karar hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkeme kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
31.10.2023 tarihinde karar verildi.