Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/15041 E. 2023/25128 K. 05.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15041
KARAR NO : 2023/25128
KARAR TARİHİ : 05.12.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/682 E., 2016/126 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 Sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
Koşulları bulunmadığından katılanın duruşmalı inceleme isteminin 1412 sayılı Kanun’un 318 inci maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık … hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 129 uncu maddesinin birinci fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmiştir.
2. Sanık … hakkında hakaret suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
Tebliğnamede sanıklar hakkında kurulan hükümlerin onanması yönünde görüş bildirilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyiz isteği, mahkemesine bildirmiş olduğu tanıklar dinlenilmeden eksik inceleme sonucu hükümler kurulduğuna, sanıkların cezalandırılması gerektiğine, vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık …’in katılanın gıyabında “Kötü kadın, f.hişe, ahlaksız” diyerek hakaret suçunu işlediği iddia edilmiş olup, yargılama sonucu hakaretin karşılıklı olması nedeniyle sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı, sanık …’ın katılanın gıyabında “…nın oğluyla tatile gidecekmiş, evlenme teklif etmiş, evli bayana bunları yakıştıramadım” diyerek rencide edici sözler söylediği ileri sürülmüş olup, yargılama sonucu gıyapta hakaretin oluşabilmesi için birden fazla kişi ile ihtilatlı olması gerektiği, bu nedenle sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair savunmasının aksine mahkumiyetine yeterli, şüphe ve tereddütten uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden sanığın beraatine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Aşağıda açıklanan nedenle Tebliğnamedeki sanıklar hakkında kurulan hükümlerin onanması yönündeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bilgi sahibi olarak soruşturma aşamasında dinlenen tanıklar A.Ö., M.D., M.Z.K, M.M., Ö.A., M.M ile Y.K.G.’nin tanık olarak dinlenilmeleri ve tüm kanıtların birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçe ile hükümler kurulması hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılanın temyiz isteği yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.12.2023 tarihinde karar verildi.