Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/14963 E. 2023/22411 K. 11.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14963
KARAR NO : 2023/22411
KARAR TARİHİ : 11.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/1050 E., 2016/82 K.
SUÇ : Kötü muamele
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İzmir (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin, 06.12.2011 tarihli ve 2011/802 Esas, 2011/1721 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında kötü muamele suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 232 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına hükmedilerek 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği bu kararın 23.12.2011 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
2.İzmir 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.01.2016 tarihli ve 2015/1050 Esas, 2016/82 Karar sayılı kararıyla sanığın, tabi tutulduğu denetim süresi içinde yeni bir kasıtlı suç işlediğinin ihbarı üzerine 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin on birinci fıkrası uyarınca hükmün yukarıda belirtildiği şekilde aynen açıklanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; kararın eksik incelemeyle ve taraflı olarak verildiğine, kayın validesinin müdahaleleri ve eşinin kendisine sormadan işinden ayrılması nedenleriyle ortaya çıkan ekonomik sıkıntılar nedeniyle başka bir semte taşındıklarına, taşındıkları bu evde ısınma problemi olduğuna, eşinin oğluna iyi bakmadığına ve sürekli evde huzursuzluk çıkardığına, ama eşini dövmediğine, sövmediğine, kapı dışarı atmadığına, sadece şikayet ettiği gün akşam üstü işten geldiğinde soğuk bir odada oğlunu ağlar ve altını doldurmuş halde yarı çıplak gördüğü için kendisine söylendiğine, oğlunun bu yüzden astım hastası olduğuna, eşine söylediklerinden sonra annesini arayan eşinin aldığı taktikler sonrası oğlunu da alıp kapıdan dışarı çıktığına ve terasa çıkıp oradan polisi arayarak kendisinden şikayetçi olduğuna, buna ev sahibinin şahit olduğuna, hakimin hiç şahit dinlemeden karar verdiğine, eşinin ifadesi doğru olsaydı kendisiyle 2013 yılına kadar beraber yaşamayacağına, haksız yere ceza aldığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın rahim ve şefkatle bağdaşmayacak biçimde tartıştığı eşini evden dışarı atmak suretiyle mağdur eşine karşı kötü muamelede bulunduğu ve olayda mağdurdan kaynaklanan herhangi bir haksız kışkırtma bulunmadığı Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
2. Sanık savunması, mağdur beyanı tespit edilerek dava dosyasına eklenmiştir.
3. Olay tutanağı, sanık ve mağdurun suç tarihinde evli olduklarını gösterir nüfus kayıt örneği dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1. Sanık ve mağdur beyanlarından olay hakkında ev sahiplerinin bilgisi olduğunun anlaşılması karşısında; bu kişinin açık kimlik ve adres bilgileri tespit edilip tanık sıfatıyla beyanı alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle karar verilmesi,
2. 17.10.2019 gün ve 7188 sayılı Kanun’un 24 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanun’la eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suç yönünden; Anayasa’nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 7 ve 5271 sayılı Kanun’un 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Nedeniyle karar hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.10.2023 tarihinde karar verildi.