YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14951
KARAR NO : 2023/23540
KARAR TARİHİ : 01.11.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/757 E., 2015/968 K.
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararıyla sanık hakkında;
1.Mağdur B.U.’ya yönelik fuhuş suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 227 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62, 52, 53, 58 inci maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ve 80,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanığa verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
2.Mağdur N.Y.’ye yönelik fuhuş suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 227 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62, 52, 53, 58 inci maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ve 80,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanığa verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
3.Mağdur M.E.’ye yönelik fuhuş suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 227 inci maddesinin ikinci fıkrası, 43, 62, 52, 53, 58 inci maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ve 100,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanığa verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; verilen cezaların usul ve yasalara aykırı olduğuna ilişkindir.
Sanık müdafiinin temyiz isteği; verilen kararın hatalı ve hukuka aykırı olduğuna, resen gözetilecek nedenlerle hükümlerin bozulması gerektiğine
ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Sanığın, kiraladığı eve, para karşılığı erkeklerle cinsel ilişkiye girerek geçimlerini sağlayan mağdurlar B.U., N.Y. ve M.E.’nin müşteri getirmelerini kabul ettiği, evi kullandırma karşılığında bir miktar para aldığı, olay tarihinde mağdurların müşterileriyle birlikte bu eve gelip ayrı ayrı odalarda para karşılığı ilişkiye girdikleri, sanığın mağdur M.E. için olaydan kısa süre önce yine yer temin ettiği, bu haliyle üzerine atılı fuhuş suçunu gerçekleştirdiği Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
2. Sanık savunması, mağdurların ve tanıklar C.P., M.G., E.Ö., H.G., H.S., B.D., N.K., Ş.G.’nin beyanları tespit edilerek dava dosyasına eklenmiştir.
3. Olay yakalama muhafaza altına alma ve üst arama tutanağı dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
1. Mağdurların ve tanıkların beyanları, olay yakalama muhafaza altına alma ve üst arama tutanağı, oluş, incelenen dava dosyası içeriği karşısında sanığın eyleminin sübuta erdiğine dair Mahkemenin takdir ve gerekçesi yerinde görülmüş, sanık hakkında mahkûmiyet hükümleri kurulmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
2. Sanığa yükletilen fuhuş eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanun’a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanık hakkında mağdurlar B.U. ve N.Y.’ye yönelik fuhuş suçundan kurulan hükümlerde cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen;
5271 sayılı Kanun’un 170 inci maddesinin 3, 4 ve 6 ncı fıkraları uyarınca, iddianamede mağdur veya suçtan zarar görenlerin kimliği, yüklenen suç ve uygulanması gereken kanun maddeleri mevcut delillerle ilişkilendirilerek yüklenen suçu oluşturan olaylar gösterilmeli, aynı Kanun’un 225 inci maddesine göre de, hüküm ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilmelidir. Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.02.2012 gün 4/570-51 sayılı kararında açıklandığı üzere, soruşturma evresinde elde ettiği kanıtlardan ulaştığı sonuca göre iddianameyi hazırlamakla görevli iddia makamı, 5271 sayılı Kanun’un 225 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca kovuşturma aşamasının sınırlarını belirlemektedir. Bu bakımdan iddianamede yüklenen suçun unsurlarını oluşturan fiil/fiillerin nelerden ibaret olduğunun hiçbir duraksamaya yer bırakmayacak biçimde açıklanması zorunludur. Böylelikle sanık, iddianameden üzerine atılı suçun ne olduğunu hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde anlamalı, buna göre savunmasını yapabilmeli ve kanıtlarını sunabilmelidir. İddianame, sanığa isnat edilen ve suç sayılan maddi fiilleri açıkça göstermeli, hukuki nitelendirmesi yapılan fiilin kanunda karşılığı olan suç ve cezası hakkında bilgi içermelidir. İsnat edilen suçun dayanağı olan maddi olaylar hakkında savunmasını yapabilecek şekilde sanığın bilgilendirilmemesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin adil yargılanma hakkına ilişkin 6/3-a maddesinin ihlaline de yol açacaktır. Bu sebeple, bir olayın açıklanması sırasında başka bir olaydan söz edilmesinin o olay hakkında dava açıldığını göstermeyecek, dava konusu yapılacak eylemin iddianamede bağımsız olarak anlatılması ve sevk maddesinin belirtilmesi gerekecektir.
Bu açıklamalar ışığında, iddianame içeriğine göre sanık hakkında mağdur M.E.’ye yönelik 18.09.2014 tarihli fuhuş eyleminden dava açıldığı ve mağdur M.E.’nin kovuşturma aşamasındaki soyut beyanı ile bahsettiği yaklaşık bir yıl önce sanığın başka bir evinde müşterisi ile ilişkiye girdiğine dair eylemden açılmış bir kamu davası bulunmaması karşısında, iddianamedeki eylem ile bağlılık kuralı dikkate alınmayıp, mağdur M.E.’ye yönelik fuhuş suçundan zincirleme suç hükümlerinin uygulanamayacağı gözönünde bulundurulmadan, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrasının uygulanması suretiyle, 5271 sayılı Kanun’un 225 inci maddesine aykırı davranılması,
Dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
A.Sanık Hakkında Mağdurlar B.U. ve N.Y.’ye Yönelik Fuhuş Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında sanık ve müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle HÜKÜMLERİN, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
A.Sanık Hakkında Mağdur M.E.’ye Yönelik Fuhuş Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünün 2 no.lu paragrafında açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanık ve müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği “mağdur M.E.’ye yönelik fuhuş suçundan kurulan hükümden sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrasının tatbikine dair kısım çıkartılıp verilen sonuç cezanın 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası olarak belirlenmesi” suretiyle, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
01.11.2023 tarihinde karar verildi.