YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14877
KARAR NO : 2023/23806
KARAR TARİHİ : 07.11.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/760 E., 2016/520 K.
SUÇLAR : Tehdit, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, onama
Sanık hakkında katılan … D.’ye karşı tehdit suçundan neticeten hükmolunan 500,00 TL adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet kararının tür ve miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmıştır.
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Mahkeme kararı ile sanık hakkında,
1. Tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun ( 5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ile 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca, 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
2. Hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ile dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası ile 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü ve 51 inci maddeleri uyarınca 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve verilen cezasının ertelenmesine,
3. Görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 265 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ile 51 inci maddesi uyarınca, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteğinin, atılı suçlamaları kabul etmediğine, kendisinin mağdur edilmesine karşın cezalandırıldığına, verilen cezaların haksız olduğuna bu nedenlerle ve resen görülecek nedenlerle hükümlerin bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay günü aile içi kavga ihbarı üzerine polis memuru olan katılanlar tarafından olay yerine gidilerek müdahale edildiği, katılanların oradan ayrılmaları sonrasında sanığın kardeşi Musa S.’yi sormak üzere karakola gittiği, sanığın daha evvel aralarında yaşanan bir olaydan dolayı husumet bulunan karakolda görevli katılan polis Memuru Süleyman D.’yi “Seninle görüşeceğiz, üniformanı çıkar gel cezanı keseyim, elbet bir gün bana denk geleceksin, Elazığ ilini sana dar edeceğim.” şeklinde tehdit ettiği, sonrasında görevlilerce karakol dışına çıkarıldığı, buna sinirlenen sanığın agresif hareketlerde bulunması üzerine katılanlarca müdahale edilme aşamasında ise katılanlara yönelik ” A….koyduğumun Polisleri, hepinizi sinkaf edeceğim, sizinle görüşeceğiz.” şeklinde hakaret ve tehdit etmesi şeklinde gerçekleştirdiği eylemleri nedeniyle sanık hakkında tehdit, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından açılan davada, katılanların aşamalardaki beyanlarına, 24.04.2015 tarihli CD çözüm tutanağına, tanıklar A.H., B. Ş. ve M. Ü.’nün beyanlarına ve sanığın kaçamaklı savunmasına göre, sanığın atılı suçları işlediği Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
2. Sanığın atılı suçlamaları kabul etmeyerek aralarında tartışma yaşandığı şeklinde savunmada bulunduğu anlaşılmıştır.
3. Katılanların aşamalardaki beyanları uyumludur.
4.23.04.2015 tarihli olay tutanağı, 24.04.2015 tarihli CD çözüm tutanağı ile tanıklar A.H., B.Ş. ile M.Ü.’nün beyanları dosyada mevcuttur.
IV. GEREKÇE
A. Sanık Hakkında Tehdit Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Hükmün tür ve miktarı itibarıyla 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanık Hakkında Görevi Yaptırmamak İçin Direnme Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
1. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
Dosya kapsamına, katılanların aşamalardaki istikrarlı ve uyumlu beyanlarına, 23.04.2015 tarihli olay tutanağı ile 24.04.2015 tarihli CD çözüm tutanağına ve tanıklar A.H., B.Ş. ile M.Ü.’nün beyanlarına göre sanığın atılı suçu işlediğine, haksız tahrik koşullarının oluşmadığına, sabıkasında engel mahkûmiyeti bulunan sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin uygulanmamasına dair Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır.
2. Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanun’a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın direnme eylemini birden fazla görevliye karşı işlemesine rağmen, 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası uygulanmamış ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından,
Sair yönlerden yapılan incelemede hukuka aykırılık görülmemiştir.
C. Sanık Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
1. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
Dosya kapsamına, katılanların aşamalardaki istikrarlı ve uyumlu beyanlarına, 23.04.2015 tarihli olay tutanağı ile tanıklar A.H., B.Ş. ile M.Ü.’nün beyanlarına göre sanığın atılı suçu işlediğine, haksız tahrik koşullarının oluşmadığına, sabıkasında engel mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin uygulanmamasına dair Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır.
2. Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanun’a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Hakaret suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin ikinci fıkrasının uygulanması esnasında hapis cezasının yanında adli para cezasına hükmedilmesinin mahallinde düzeltilebilecek maddi hata olduğu,
Ancak; Yerel Mahkemenin kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen, hakaret suçundan verilen uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında ise, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendindeki kendi altsoyu üzerindeki haklar dışındaki diğer haklardan yoksun kılınma kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, isabetli bulunmamıştır.
V. KARAR
A. Sanık Hakkında Tehdit Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenle, Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık Hakkında Görevi Yaptırmamak İçin Direnme Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle Mahkemece verilen hükümde sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
C. Sanık Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünün (C) bendinde açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkemenin kararında sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği, hakaret suçundan kurulan hüküm fıkrasına ise; “5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca, mahkûm olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı maddenin birinci fıkranın (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmamasına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına.” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.11.2023 tarihinde karar verildi.