YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14540
KARAR NO : 2023/22273
KARAR TARİHİ : 10.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/247 E., 2015/571 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkeme kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu, 62 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 1 ay 7 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık hükmü temyiz etmek istediğini belirtmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay günü sanığın kullandığı telefondan katılanın kullandığı telefonu aradığı, katılanın kendisini hırsızlık ile suçlaması fiilinin meydana getirdiği hiddet veya şiddetli elemin etkisi ile haksız tahrik altında katılana “Sen benim neden telefonumu polise vererek şikayet ediyorsun, senin a..ına koyarım, seni s…keceğim.” şeklinde sözler söylediği, eyleminin, sanığın savunması, katılanın beyanı ve tüm dosya kapsamı karşısında sabit olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanığın, bozma sebebi dışındaki temyiz istekleri ile başkaca nedenler yerinde görülmemiş ve sabıkasındaki Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen mahkumiyet kararına konu suçu 18 yaşından küçük olduğu tarihte işlediğinden tekerrüre esas olmadığının anlaşılması karşısında; tebliğnamede bu hususta bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Ancak,
1. Sanığın, hırsızlık suçunu işlediği iddiasıyla kendisini şikayet eden katılana hakaret ettiğinin anlaşılması karşısında; hakkında hırsızlık suçundan yapılan soruşturma dosyası getirtilip incelenmesi, sonucuna göre tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının gözetilmemesi,
2. 17.10.2019 gün ve 7188 sayılı Kanun’un 24 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanun’la eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan hükme bağlanmış ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla basit yargılama usulü yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suç yönünden; Anayasa’nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 7 nci ve 5271 sayılı Kanun’un 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunduğu,
3. Kabule göre de, hakaret suçuna ilişkin özel hüküm olan ve daha lehe düzenlemeler içeren 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesi yerine, aynı Kanun’un genel tahrike dair 29 uncu maddesinin uygulanması,
Nedeniyle hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde belirtilen nedenlerle Yerel Mahkeme kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak oy birliğiyle BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
10.10.2023 tarihinde karar verildi.